Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Συναίσθημα και ρεαλισμός

Την κριτική για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό νομίζω ότι την εξαντλήσαμε αφού έγραψεα αρθρογράφησε ο Admin, ο Coach και αρκετοί άλλοι φίλοι. Μπορεί να ήταν διχασμένες οι απόψεις αλλά όλες είναι χρήσιμες .

Παρόλο την ήττα δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση αφού έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Συνυπάρχουν η ευφορία, η αγωνία, η στενοχώρια και ο προβληματισμός.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ομάδα μας θα τα πάει καλά και στο τέλος όλοι θα χαμογελάσουμε. Το θέμα είναι να υπάρχει καλή χημεία μεταξύ των παικτών και του προπονητή, να μας βοηθήσουν οι συγκυρίες και να τραβήξουν την κατάλληλη στιγμή τα βαρόμετρα της ομάδας.

Οι προπονητές ανεξάρτητα το πόσο καλοί ή κακοί είναι έχουν τη φιλοσοφία τους. Σε άλλους συλλόγους επιτυγχάνουν, σε άλλους όχι. Διαχρονικά και παγκόσμια αυτό συμβαίνει και τα παραδείγματα είναι άπειρα. Στον Πόντες πρέπει να δοθεί χρόνος, πέρα από τις ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν από μερίδα φιλάθλων.

Ο κόσμος στον αγώνα, ήταν συγκρατημένος, σε αναμονή και κάποιοι σε κατάσταση καχυποψίας. Και βέβαια με αρκετούς απόντες για διάφορους λόγους (οικονομικοί, λόγοι δυσαρέστησης κ.λ.π).

Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν καλή και πολιτισμένη ,έλειπε βέβαια ο παλμός και ο ενθουσιασμός, αλλά επ' ουδενί δεν έλειψαν τα καπνογόνα ,τα βαρελότα και τα μπουκάλια στον αγωνιστικό χώρο. Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι το ποδόσφαιρο έχει ξεφύγει ή πρέπει να ξεφύγει από τέτοιες πρακτικές. Οι ομάδες σήμερα είναι επιχειρήσεις-καλές ή κακές-οι φίλαθλοι υπόκεινται και πρέπει να υπόκεινται σε ελέγχους ασφάλειας, για να μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρακολουθεί ποδόσφαιρο με ασφάλεια και οι ομάδες να μην επιβαρύνονται οικονομικά με πρόστιμα.

Συμβαίνουν και σε άλλα πρωταθλήματα κάποια παρατράγουδα αλλά αφενός είναι απειροελάχιστα και αφετέρου οι τιμωρίες είναι αμείλικτες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γήπεδο της Ντόρτμουντ. Σε ένα γεμάτο γήπεδο, όλοι με σημαίες της ομάδας, φωνή ,τραγούδι, και στον αγωνιστικό χώρο το παραμικρό αντικείμενο παρόλο που μια μεγάλη ομάδα σαν αυτή πέρυσι πάλευε για την παραμονή.

Η κριτική πάντα πρέπει να υπάρχει, από κάθε φίλαθλο- οπαδό, ασυζητητί, αλλά καλοπροαίρετα και όχι "εκδικητικά". Αντάρτικα σε συλλόγους-επιχειρήσεις σήμερα, είναι εκτός εποχής. Ακόμα και σε συλλόγους ,που είναι εταιρίες λαϊκής βάσης ( Μπαρτσελόνα , Ρεάλ, Ατλέτικο, Μπάγερν κ.λ.π) οι κανόνες είναι προδιαγεγραμμένοι. Άλλο επίπεδο βέβαια, αλλά μιλάμε για τους κανόνες και τη λειτουργία τους.

Στον αντίποδα με τις ομάδες που ανέφερα, οι περισσότεροι σύλλογοι σήμερα, έχουν έναν-κυρίως-ή περισσότερους επενδυτές. Κάνουν τον προγραμματισμό τους, αυτόν που θεωρούν σωστό και βάσει οικονομικών δεδομένων, προσπαθούν να έχουν καλό marketing, έσοδα.

Συνεργάζονται και αφουγκράζονται συλλόγους οπαδών αλλά με ειλικρίνεια και κανόνες. Δεν ορίζουν όμως οι οπαδοί τους κανόνες σε μία εταιρία, ποδοσφαιρική εν προκειμένω. Ούτε πόσα θα ξοδέψει ο σύλλογος και που, ούτε να ανέχεται κατά παρέκκλιση έκνομες συμπεριφορές και το κυριότερο να καλύπτει αυτές. Ή δέχεσαι να εκφράζεις την αγάπη σου στην ομάδα σου έντιμα και πολιτισμένα, ή κάθεσαι στο σπίτι σου. Καμία ομάδα, σοβαρή τουλάχιστον, δεν θέλει ταραξίες και μπαχαλάκηδες στο γήπεδο. Ούτε παρεμβάσεις και απειλές. Κι αν κάποια χρόνια πριν, χρησιμοποιήθηκαν τέτοιοι, από κάποιους προέδρους για ιδιοτελείς σκοπούς, πλέον αποτελεί παρελθόν.

Επειδή σαν λαός, εμείς οι Έλληνες, έχουμε την συνήθεια και τη νοοτροπία να "μαϊμουδίζουμε" σε ότι κακό και κιτς πλασάρεται σαν μόδα από τας Εσπερίας (Δυτική Ευρώπη) και εξ Αμερικής, ας "μαϊμουδίσουμε" επιτέλους και σε θετικά πράματα, συμπεριφορές, οργάνωση, σεβασμό στο συμπολίτη μας, σεβασμό στη χώρα μας και σεβασμό σε αυτό που υποτίθεται ότι αγαπάμε. Κι αν η δική μας κω... γενιά, όπως λέτε οι σημερινοί νέοι-και ως ένα βαθμό συμφωνώ-έτσι σας ερμήνευσε, αλλάξτε τον δρόμο μόνοι σας. Τις κοινωνίες τις αλλάζουν οι νέοι άνθρωποι, με την καλλιέργειά τους, με τον πραγματικό αγώνα για τα καθημερινά προβλήματα και για καλύτερο μέλλον. Δεν τις αλλάζουν οι πολιτικοί. Αυτοί ορίζονται ανάλογα με το διαμορφωμένο επίπεδο της κοινωνίας. Αυτό που γράφω δεν έχει τον χαρακτήρα νουθεσίας, το θεωρώ ανέφικτο, ενέχει αγανάκτηση και προβληματισμό. Δεν με νοιάζει ούτε η αντίδραση κάποιων, με νοιάζει περισσότερο να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει να ... στρίψουμε. Ως πότε θα είμαστε της νοοτροπίας "να ψοφήσει η γίδα του γείτονα". Ως πότε...

Υ.Γ.Θα αναφέρω μία γνωστή στους παλιούς ιστορία, που αφορά την ομάδα μας και απευθύνεται κυρίως στους σημερινούς οργανωμένους οπαδούς μας. Τον Φλεβάρη ή Μάρτη -δεν θυμάμαι ακριβώς-του 1976, στον περιβόητο αγώνα με τον ΠΑΟΚ με διαιτητή τον Ράμμο, νεαρότατος τότε, βρισκόμουνα παρακολουθώντας τον αγώνα στη μικρή τσιμεντένια τότε εξέδρα. Με τη λήξη του αγώνα και λίγο νωρίτερα είχαν ξηλωθεί τα κάγκελα (υπήρχαν τότε) ,σε όλο το μήκος της εξέδρας σχεδόν και βρεθήκαμε χιλιάδες κόσμου "αλαφιασμένοι" στον αγωνιστικό χώρο. Άλλοι προς τους διαιτητές, άλλοι επί ότι βρίσκαμε. Έγιναν φοβερά επεισόδια, λίγο πολύ τα έχετε διαβάσει και ακούσει.

Την επόμενη μέρα ήρθαν αστυνομικοί στα σπίτια μας, αφού ερεύνησαν φωτογραφικό υλικό δικό τους, από αλλού δεν γνωρίζω, μας "τσίμπησαν", μας πήγαν στην ασφάλεια (30 άτομα περίπου) και μας έριξαν τις σφαλιάρες .Για 23 άτομα συν τον "αυτιφάγο", ορίστηκε δικάσιμος, οι υπόλοιποι λόγω αμφιβολιών αφεθήκαμε ελεύθεροι. H ομάδα τιμωρήθηκε μέχρι τέλους του πρωταθλήματος να παίζει εκτός Αγρινίου (Αίγιο κυρίως και κάποια άλλα γήπεδα, ίσως και των Ιωαννίνων). Σε κάθε αγώνα στα ουδέτερα αυτά γήπεδα, ήμασταν παρόντες, εκτός βέβαια από τα εκτός έδρας που μπορούσαμε και πηγαίναμε, παρά τα ισχνά οικονομικά μας. Η ντροπή μας και η στεναχώρια που ζημιώσαμε την ομάδα, ανεξάρτητα το '"δίκιο" μας, επέβαλε να μην την αφήσουμε μόνη της. Η διοίκηση (Τριανταφύλλου τότε) και ο σύλλογος υπέστησαν μεγάλη οικονομική ζημιά και η ομάδα φυσικά υποβιβάστηκε, αλλά έμεινε στην κατηγορία λόγω αύξησης των ομάδων (μαζί με Σέρρες). Τα επόμενα χρόνια βέβαια η ομάδα είχε στάσιμη και κυρίως κατιούσα πορεία.



Καμία όμως διοίκηση-και καλά έκανε-δεν προσέτρεξε να βοηθήσει δικαστικά, να προσπαθήσει να γλυτώσει τους κατηγορούμενους. Ανέλαβαν μόνοι τους το φορτίο, οι γονείς τους βασικά, καθότι νέα παιδιά. Αυτό για να αντιληφθούν κάποιοι ότι πέρασε πιο δύσκολα χρόνια η ομάδα και ο κόσμος παρότι πιο φανατισμένος και πολύ περισσότερος από σήμερα, αναλάμβανε την ευθύνη των πράξεών του, αλλά δεν διαπραγματεύονταν την αγάπη και την αφοσίωση στον Παναιτωλικό. Άλλα χρόνια, αλλά παραδείγματα σοβαρής και ανυστερόβουλης αγάπης στην ομάδα.

Past

17 σχόλια:

  1. Καλημέρα.Όσο αφορά το ΥΓ υπάρχει μια μεγάλη διαφορά.Δεν ζήτησε κανείς βοήθεια,βλέπε Νίκαια.Αν και είναι υποχρέωση της διοίκησης να ενδιαφέρεται για τους ΄΄πελάτες΄΄ της.....Για το τι γίνεται,όχι για να τους αθωώνει....Όμως υπάρχει πρόβλημα όταν έρχονται μηνύσεις μετά απο αγώνα στοχευμένα σε μέλη συνδέσμου....Για όσους δεν ξέρουν μέτα απο το ματς με τα Γιάννενα πέρισυ!!!!Που αν θυμάμαι καλά δεν έγινε το παραμικρό.Αν κάνω λαθος πείτε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Αυτό για να αντιληφθούν κάποιοι ότι πέρασε πιο δύσκολα χρόνια η ομάδα και ο κόσμος παρότι πιο φανατισμένος και πολύ περισσότερος από σήμερα, αναλάμβανε την ευθύνη των πράξεών του, αλλά δεν διαπραγματεύονταν την αγάπη και την αφοσίωση στον Παναιτωλικό. Άλλα χρόνια, αλλά παραδείγματα σοβαρής και ανυστερόβουλης αγάπης στην ομάδα."

    Past σε σέβομαι απόλυτα είσαι από τους πιο παλιούς αναγνώστες και σχολιαστές στο αγαπημένο μας site, ωστόσο εδώ επίτρεπε μου να διαφωνήσω:

    1) Την ευθύνη για ό,τι συνέβη εκείνο το απόγευμα, θα την αναλαμβάνατε όσοι μπήκατε μέσα στο γήπεδο θέλατε δε θέλατε... Μόνος σου το είπες, σας πήγανε στο τμήμα. Αν πηγαίνατε μόνοι σας στο τμήμα, τότε ναι, να δεχθώ πως αναλάβατε την ευθύνη.

    2) Για ποια σοβαρή και ανυστερόβουλη αγάπη μιλάς; Που μπήκατε μέσα, και η ομάδα απαξιώθηκε πανελλαδικά σε αθλητικό και ηθικό επίπεδο; Έτσι είναι η σωστή αγάπη; Και ένα υποερώτημα: αν εσύ ΣΗΜΕΡΑ, έβλεπες ένα ματς του Παναιτωλικού. Και αδικούταν η ομάδα μας. Και έμπαιναν μέσα 20 παιδαρέλια και προπηλάκιζαν κλπ... Θα το δικαιολογούσες; Θα έλεγες "μπράβο στα παιδιά αγαπάνε την ομάδα μας;" Αυτό μόνο.

    ΥΓ: Δεν αμφισβητώ το πόσο αγαπάς τον Παναιτωλικό. Μου το έχεις αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια με όσα γράφεις.

    ΥΓ1: Εγώ προφανώς όταν συνέβησαν όλα αυτά, δεν υπήρχα. Μιλάω με βάση όσα είπες και όσα μου χουν μεταφέρει ο πατέρας μου και ο παππούς μου. Πράγματι αδικηθήκαμε τότε. Πράγματι μας έκλεβαν μπροστά στα μάτια μας. Αλλά με αυτήν την αντίδραση χάσαμε όλο μας το δίκιο. Και σαφώς είναι κατακριτέα. Είναι κανιβαλισμός.

    The rising sam

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποσο ντροπη πρεπει να νιωθουμε που διαπραγματευομαστε αν οι ψευτομαγκιες χωρουν στα γηπεδα; Ποσο οπαδικα λιγους μας κανει αυτο;
    Κρίμα γιατι στην θυρα 6 υπαρχουν και ατομα που προαγουν κουλτουρα.
    Κριμα που μερικοι μπαχαλακηδες καπελωνουν και ξενερωνουν αυτους που μαχονται για το διαφορετικο.

    Αντε υπερασπιστες της καταστροφης, τρεξτε να δικαιολογησετε τα παντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν καλή και πολιτισμένη ,έλειπε βέβαια ο παλμός και ο ενθουσιασμός, αλλά επ' ουδενί δεν έλειψαν τα καπνογόνα ,τα βαρελότα και τα μπουκάλια στον αγωνιστικό χώρο
    mallon file se allo ghpedo hsoun gt kata diafora diasthmata tou agwna t ghpedo fainontan les kai htan kekleismenwn twn 8urwn, pote exeis 3anakousei s agwna tou pane n akougontai pio polu oi fwnes twn paiktwn pio polu apo tous fila8lous, milas g politismo, den lew, oute emena m aresoun t ektrwpa alla oute n vlepw vazelous m diakritika n panhgurizoun mesa st ghpedo m, mesa st spiti m

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γραφω αυτό το πρωτο σχόλιο με ανατριχιλα. Το κείμενο ξεφεύγει των αμιγως ορίων της ομαδας μας. Έχει κοινωνικές επεκτάσεις, αγγίζει την εν γένει στάση ζωής κ ενδεχομένως τα οπαδικα ιδεωδη. Θέλω να το διαβάσω ξανά και ξανά. Ο Coach

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι γράφει ο φιλος past..
      Πάντα αφουγκράζεται .. Εχει μια όμορφη ωριμότητα κ καταφέρνει κ συνδυάζει λογική κ συναίσθημα...
      Να σαι καλά φίλε
      george

      Διαγραφή
  6. Το άρθρο απηχεί τις απόψεις των περισσότερων,δυστυχώς όμως αυτοί που πρέπει να τα ακούσουν ενώ έχουν αυτιά δεν έχουν μυαλό.
    Όποιος έχει την τύχη και την δυνατότητα να βλέπει Premier League ,μελαγχολεί με το οπαδικο επίπεδό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξεκινησες ενα κειμενο ενα αρθρο οπως θες πεσ το ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΚΑΠΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΣΤΩ....Φταει καποιος τελικα απο ολη αυτη την ιστορια? Δε φταει κανεις? Φταει μηπως το κρατος? Φταει μηπως το ποδοσφαιρο σα ποδοσφαιρο? Φταει μηπως ο μοντερνισμος του ποδοσφαιρου? Φταει το οτι σε καθε πλανο βλεπαμε κ απο διαφορετικη γυναικα να ταιζει το μωρο της το σκυλι της κ να φτιαχνει τι φραντζα? Μηπως φταει το οτι δε παρθηκαν ποτε αποφασεις ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ ΤΟ ΔΥΣΜΗΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ......ΟΧΙ ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΒΑΡΕΛΟΤΑ ΤΑ ΚΑΠΝΟΓΟΝΑ Κ ΟΙ ΥΒΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΑ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ Κ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ??? Η ΜΗΠΩΣ ΔΕ ΦΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Κ ΤΙΠΟΤΑ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δε στηριξαν μόνο οι οπαδοί της Ντορντμουντ την ομάδα όταν έπεφτε κατηγορία.Και οι οπαδοί του Παναιτωλικού το καναν.Λεφτά απο τη τσέπη τους βάλαν.Μόνο που απαξιωθήκαν συστηματικά απ τη τωρινή διοίκηση λέγοντάς τους καταρχήν «αλήτες»,εν συνεχεία «βλάκες»(αυτό αφορούσε μεγαλύτερη μερίδα), διώκοντάς τους δικαστικά και εν τέλει οριστικά απ το γήπεδο, θέλοντας να μείνει εντός αυτού μονάχα οι πελάτες.Οι κάνοντες τη διαδρομή Εμιλέον-μπουτικ-γήπεδο και αντίστροφα.Για να μείνει και κανα ευρώ στο τέλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ενα μεγαλο μαθημα για το συγχρονο ποδοσφαιρικο γιγνεσθαι, ενα πολυ διδακτικο ταξιδι στο παρελθον με τη μεγαλυτερη " τραγωδια" στην ιστορια του Παναιτωλικου μιας κι υστερα απο εκεινο το ματς ξεκινησε η κατρακυλα ...
    Ειναι ΤΙΜΗ για την ομαδα μας να υπαρχουν φιλαθλοι σαν τον PAST στις ταξεις της( τον οποιο δεν κρυβω οτι θελω να τον γνωρισω προσωπικα).
    Φιλε μου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μεσα απο την καρδια μου για οσα μας ΔΙΔΑΞΕΣ σημερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στον επιχειρηματικό χώρο του θεάματος, υπάρχει μια διαδικασία που λέγεται logline και αποτελείται από τρία μέρη. Σκεφτείτε τα σαν πράξη πρώτη, πράξη δεύτερη και πράξη τρίτη.
    Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη και στον ευρύτερο χώρο της επιχειρηματικότητας. Στην «πρώτη πράξη» πρέπει να θέσεις το πρόβλημα. Τι έχει ανάγκη ο κόσμος; Εδώ υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Προσοχή, όχι τι θέλει, άλλα τι χρειάζεται. Υπάρχει σημαντική διαφορά από το να μιλάς για μια ανάγκη και στο να μιλάς για μια επιθυμία.
    Στη «δεύτερη πράξη» πρέπει να ταυτοποιήσεις τα εμπόδια που χρειάζεται να ξεπεράσεις.
    Προφανώς τα εμπόδια αυτά θα υπερπηδηθούν με την υπηρεσία που προσφέρεις ή το προϊόν που εξελίσσεις. Εκείνο που εντέλει προτείνεις είναι η λύση σε ένα πρόβλημα. Η «τρίτη πράξη», λοιπόν, είναι ο τρόπος με τον όποιο θα ξεπεράσεις τα εμπόδια αυτά και θα βρεις τη λύση.
    Το θέμα δεν είναι να περιγράφεις αναλυτικά την επιχείρησή σου, άλλα να την εισάγεις μέσα από μια ιστορία. Μια ιστορία είναι ένα ταξίδι. Και σε τελική ανάλυση, όταν επιδιώκεις να μπεις σε μια επιχειρηματική πράξη, εκείνο που στην ουσία κάνεις είναι να σχεδιάζεις μια διαδρομή και να επιδιώκεις να πάρεις μαζί σου στο ταξίδι εκείνον στον οποίον απευθύνεσαι.
    Ισως, λοιπόν, οι επιχειρηματίες θα έπρεπε να μελετήσουν λίγο του κανόνες της βιομηχανίας του θεάματος, αλλά και εκείνους που διέπουν μια αφήγηση. Στο κάτω-κάτω, οποιαδήποτε «πράξη» στη ζωή είναι μια διαδρομή που αρχίζει από μια ανάγκη, την οποία προσπαθεί κανείς να ικανοποιήσει, συνεχίζεται με την υπερπήδηση των εμποδίων που βρίσκει μπροστά του και καταλήγει στο να προσφέρει λύση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπορείς να φτιάξεις ατμόσφαιρα γηπέδου μέσα σ`ενα πολιτισμένο περιβάλλον και μπορείς εάν δεν έχεις έμπνευση να χρησιμοποιήσεις δοκιμασμένα εργαλεία.
    Πολλοί φίλαθλοι της ομάδας κυριως μέσης και μεγάλης ηλικίας, όταν πάνε γήπεδο, ειναι γαλουχημένοι χρόνια ολόκληρα στο να φωναζουν οι ζωηροί οργανωμενοι και αυτοί είτε να σωπαίνουν είτε να ρίχνουν καμία χριστοπαναγία.
    Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν animateurs οι οποίοι θα μπορούσαν με τον τρόπο τους να ξεσηκώνουν τους φιλάθλους.
    Οι αμερικάνοι χρησιμοποιούν τα κόλπα αυτά χρόνια ολόκληρα, χρησιμοποιούνται κατα κόρον επίσης σε τουριστικές επιχειρήσεις ανά την ελλάδα, στο μπάσκετ κλπ.
    Γιατί όχι και στο γήπεδο.
    Υπαρχουν τροποι και ιδέες πολλές που μπορούν να εφαρμοστούν.

    Λ. Θεοδοσόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλοι,george,coach,chantzopoulou,gatos, ξέρω ότι είμαστε ομόγνωμοι[της ίδιας γνώμης]στα περισσότερα θέματα του ποδοσφαίρου.Δυστυχώς όμως χρειάζεται να αναφέρουμε και να τονίζουμε τα αυτονόητα.
    Φίλε sam,οι εμπειρίες που αποκτάμε μεγαλώνοντας,είναι απόροια της κριτικής των λαθών της νιότης.Σε όλους τους τομείς της ζωής.Στο θλιβερό αυτό γεγονός του 1976,βρέθηκαν 5000 κόσμος στον αγωνιστ.χώρο,όχι από πρόθεση αλλά από κεκτημένη ταχύτητα και δεν ήταν όλοι χουλιγκάνοι.Το γεγονός όμως είχε σαν αποτέλεσμα την δυσφήμιση και την κατρακύλα της ομάδας τα επόμενα χρόνια-αυτό τουλάχιστον το αντέστρεψε η σημερινή διοίκηση τα τελευταία χρόνια-την δυσφήμιση της πόλης μας και την περιθωριοποίηση πολλών φιλάθλων του συλλόγου.Άλλο το επίπεδο της κοινωνίας τότε,σήμερα όμως με την πληροφορία και την ενημέρωση που υπάρχει,έπρεπε να είναι διαφορετικά τα πράγματα.Πάντως ήταν και χουλιγκανισμός και κανιβαλισμός το εν λόγω γεγονός.
    Σε φίλο που λέει για μηνύσεις στοχευμένων μελών,να πω ότι όποιος στοχοποιεί έντιμους και αθώους ανθρώπους[φιλάθλους],μπορείς να τον "ξεβρακώσεις" κι ας είναι πιο δυνατός.Η επιστολή του συνδέσμου πάντως δεν είναι διαφωτιστική,παρά ένα ρεζουμέ της κόντρας που υπάρχει από το 2011.
    Η παρουσία γυναικών στο γήπεδο είναι όμορφο γεγονός.Σε τέτοιο επίπεδο[S.L.] και με κίνητρο τον φακό της ΝΟΒΑ είναι ακόμα πιο φυσιολογικό.Και για να γελάσουμε και λίγο,μέχρι και η μάνα μου[86 φεύγα]με ρώτησε.-Άμα πάω στο γήπεδο θα με δείξει η τηλεόραση? Έτσι λένε οι γυναίκες στη γειτονιά.Της απάντησα.-Όχι ρε μάνα.Η τηλεόραση δείχνει μόνο τις νέες,τις όμορφες κι αυτές που έχουν σκλί[σκυλί].Είπαμε, στη χλίδα υπάρχει παρουσία-επίδειξη,στα δύσκολα όμως πάντα μένουν οι πιστότεροι.
    Φανατικός και πιστός οπαδός δεν είναι αυτός που δεν δέχεται τον αντίπαλο στο σπίτι του.Όποιος το νομίζει αυτό ας αναθεωρήσει την γνώμη του.Κι έγώ δεν μπορώ να φωνάξω γκολ στο Καραισκάκη στο γκολ του Καμαρά,στη Νέα Σμύρνη[γειτονιά μου]στο γκολ του Μαρτίνεζ,αλλά δεν πρέπει να το υιοθετήσω κιόλας και να το εφαρμόσω.Αυτό είναι το ζητούμενο.Όσο πιο πολιτισμένο περιβάλλον καθιερωθεί στα ελληνικά γήπεδα,τόσο περισσότερος κόσμος θα ξαναεπιστρέψει στο γήπεδο και κατ'επέκταση θα ανέβει και το επίπεδο του προιόντος.
    Φίλε ανώνυμε 7.02 παρότι το logline είναι κινηματογραφικός όρος[συνοπτική περιγραφή σεναρίου], μεταφέροντας τον όρο στον ευρύτερο χώρο της επιχειρηματικότητας όπως λες,πιστεύω ότι ο πρόεδρος και επενδυτής του σημερινού Παναιτωλικού,σαν πετυχημένος επιχειρηματίας, αυτά τα βήματα [πράξεις]σκέφθηκε, ασχολήθηκε και προσπάθησε να υλοποιήσει.Ενδεχομένως δεν είχε τα χρονικά περιθώρια και τη γνώση στο σπορ[εμπόδια κ.λ.π].Πάντως φτιάχνοντας το "σενάριο",οπωσδήποτε αυτό που δεν επεδίωξε είναι να απευθυνθεί και να "πάρει μαζί του"ανθρώπους που θα του το χαλάσουν.Αυτή όμως η προσέγγιση και έχεις απόλυτο δίκιο, πρέπει να είναι ο στόχος κάποιου που επενδύει σε κάτι[στο ποδόσφαιρο εν προκειμένω],ανεξάρτητα αν του βγεί.Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κι αν δεν είχε γίνει αυτό τότε, τι σύνθημα θα είχαμε να λέμε, εμείς μετά απο 10-15-20-25 χρόνια;;;
    Αστειεύομαι απο τη μια, αλλά απο την άλλη η έδρα μας είναι ευνουχισμένη, εδώ και καιρό. Τέλος!!
    Υπάρχει μέτρο και στο φανατισμό.. ΝΑΙ ΡΕ ΥΠΑΡΧΕΙ!!! Καλύτερα ρεζίλι για λίγο ξύλο, παρά ρεζίλι όταν ο αντίπαλος κάνει το γήπεδο δικό του. Ξέρω sam, διαφωνείς αλλά δεν πειράζει..

    ODYSSEAS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οδυσσέα είμαι κατά της βίας, ακόμα και της ελάχιστης βίας. Ούτε γι αστείο. Διότι είναι επικίνδυνο πράγμα. Αν όλοι οι οπαδοί, όλων των ομάδων, υποστήριζαν το "καλύτερα ρεζίλι για λίγο ξύλο" που λες, εντός λίγων δεκαετιών θα χαμε εξαφανισθεί από το ποδοσφαιρικό -και όχι μόνο- γίγνεσθαι...

      Η έδρα μας, λειτουργεί στα πρότυπα αγγλικού γηπέδου. Αν σε μερικούς από εσάς, αυτό δεν αρέσει -επειδή είμαστε μεσογειακός λαός και "βράζει" το αίμα μας (τρομάρα μας)- και γουστάρουμε να ανάβουμε το καπνογόνο και το δυναμιτάκι ώστε να πληρώνουμε δεκαχίλιαρα πρόστιμα (που δεν τα πληρώνουμε εμείς που τα ανάβουμε, οπότε χαλαρά...) τότε καληνύχτα ελληνικό ποδόσφαιρο...

      The rising sam

      Διαγραφή
  14. Θεωρω οτι η παρουσια τω οργανωμενων στο πεταλο εδεινε το δικο της χρωμα σε καθε παιχνιδι του παναιτωλικου και μακαρι να ειχε την δυνατοτητα το γηπεδο να φιλοξενουσε και οπαδους της αντιπαλης ομαδας ... ομως αυτο χρειαζεται μια ωριμοτητα απαλλαγμενη απο ψευδοαναγκες και ψευτοπροεκτασεις αυτων ....το ποδοσφαιρο ειναι ενα αθλημα ειναι ενα θεαμα μια εκτονωση μια ψυχαγωγια .... και ειναι ασκηση και περισσοτερα πραγματα για οσους ασχολουνται προσωπικα με αυτο ...το προβλημα για μενα ειναι οτι πολυ δυσκολα μπορεις να ικανοποιησεις ανθρωπους που ολο αυτο το χρησιμοποιουν κυριως ασυνειδητα για να καλυψουν απωθημενα και ανικανοποιητες πραγματικες αναγκες... και δε μιλαω μονο για καποιους ισος .. νεαρους οργανωμενους αλλα και για εκεινους που φοβικα στεκονται σε κατι ποιο ζωηρο γιατι ετσι εμαθαν να καταπνιγουν γυρω τους οτοιδηποτε και να το βαφτιζουν λογικη..... και τους ποιο πονηρους που οσφριζονται χρημα ευκολο και με το παραμικρο βαζουν προστημα αναγκαζοντας επιχειρηματιες να ευνουχιζουν τη γιορτη αμυνομενοι απεναντι στα αρπακτικα........ προσωπικα θελω το ρυθμο και το τραγουδι ξανα στο γηπεδο αλλα καταλαβαινω οτι δεν ειναι ευκολο για τους λογους που ειπα ποιο πανω να υπαρξει ευκολη λυση σε αυτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λίγο ξύλο που λέει ο λόγος εννοω sam..
    Θεοδοσόπουλε με έκανες και γέλασα.. Κόλπα που οι αμερικάνοι χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια.. Ναι πολύ καλό!! Σουηδία ο Κωστούλας, Αμερική εσυ, μια χαρά!! ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΡΕ!!!!

    ODYSSEAS

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε ένα σχόλιο!Το blogging σημαίνει διάλογος!

Για να μπορείς να γράφεις και να γίνεις μέλος στην παρέα μας μπες εδώ και φτιάξε κωδικό https://www.google.com/accounts/Login?hl=EL

Σημείωση : Κάθε υβριστικό σχόλιο θα διαγράφεται...

Αποφεύγετε τα Greeklish.