Ποιος είναι ο μόνος λαός που πετυχαίνει θαύματα στο ποδόσφαιρο υπενθύμισε -και παγκοσμίως- πλέον η Εθνική!
Με ψυχικά αποθέματα απ’ αυτά που δικαίως περηφανευόμαστε ότι διαθέτουμε ως Έλληνες, τα παιδιά του Σάντος έφτυσαν κατάμουτρα τις αναποδιές που τους χτύπησαν και λύγισαν 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστού!
Παρά τις αναγκαστικές αλλαγές, τους… μαγνήτες που είχαν τα δοκάρια των αντιπάλων (3) και την ποδοσφαιρική αδικία της ισοφάρισης του γκολ του Σάμαρη (στο 74’ από τον Μπονί) το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν έπεσε.
Και μ’ ένα πέναλτι που κέρδισε κι εκτέλεσε με ασήκωτα… καρύδια ο Σαμαράς στις καθυστερήσεις (2-1), μας έκανε υπερήφανους με την πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ!
Ποιος είναι ο μόνος λαός που πετυχαίνει θαύματα στο ποδόσφαιρο υπενθύμισε -και παγκοσμίως- πλέον η Εθνική!
Με ψυχικά αποθέματα απ’ αυτά που δικαίως περηφανευόμαστε ότι διαθέτουμε ως Έλληνες, τα παιδιά του Σάντος έφτυσαν κατάμουτρα τις αναποδιές που τους χτύπησαν και λύγισαν 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστού!
Παρά τις αναγκαστικές αλλαγές, τους… μαγνήτες που είχαν τα δοκάρια των αντιπάλων (3) και την ποδοσφαιρική αδικία της ισοφάρισης του γκολ του Σάμαρη (στο 74’ από τον Μπονί) το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν έπεσε.
Και μ’ ένα πέναλτι που κέρδισε κι εκτέλεσε με ασήκωτα… καρύδια ο Σαμαράς στις καθυστερήσεις (2-1), μας έκανε υπερήφανους με την πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ!
Το ματς
Η σημερινή αποστολή ήταν δύσκολη για την Εθνική. Όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά όμως, η Ελλάδα όμως δεν θέλει δύσκολα. Θέλει τα (σχεδόν) ακατόρθωτα για να δείξει πόσο βαριά είναι τα… σορτσάκια της! Πριν περάσει ένα τέταρτο, η ομάδα μας είχε χάσει ένα βασικό της όπλο (Κονέ). Πριν περάσει το εικοσάλεπτο είχε χάσει τον τερματοφύλακά της (Καρνέζη). Μαζί τους είχε χάσει και δυο -υπερπολύτιμες- αλλαγές. Ε και; Τα παιδιά του Σάντος δεν έκλαψαν τη μοίρα τους. Την προκάλεσαν προκλητικά… υπέροχα!
Γιατί οι Παπασταθόπουλος-Μανωλάς αντιμετώπιζαν τόσο ακομπλεξάριστα τον Ντρογκμπά σαν να ήταν ο Αλέκος Τάτσης. Οι Καραγκούνης-Μανιάτης αποδείκνυαν ότι ΓΙΝΕΤΑΙ να εξαφανίσεις «θεριό» σαν τον Γιάγια Τουρέ. Ο Χολέβας προειδοποιούσε (σουτάρα στο δοκάρι) ότι η Ελλάδα απόψε ήταν αγριεμένη. Κι όσοι δεν το πίστεψαν, αναγκάστηκαν για τα καλά να το χωνέψουν μετά: Όταν οι Σάμαρης-Σαμαράς συνδυάστηκαν τόσο αρμονικά όσο τα… επίθετά τους, πριν η χρυσή αλλαγή του Σάντος σκοράρει το ακόμα πιο χρυσό γκολ.
Αυτό ήταν! Η ψυχή της ομάδας μας απογειώθηκε. Τα βαρίδια του άγχους άρχισαν να φορτώνουν τα’ αφρικανικά πόδια. Κι εκείνα των διεθνών μας άρχισαν να βγάζουν φτερά. Το έδειξε ο Χριστοδουλόπουλος -όταν πήγε να βάλει ένα γκολ που θα ‘μοιαζε αντίστοιχο θαύμα μ’ αυτό της… ανάστασης του συνονόματου. Το επιβεβαίωσε ο Σαλπιγγίδης -μ’ ένα σουτ τόσο επικίνδυνο, σαν αυτά που ΔΕΝ έκαναν οι αντίπαλοι στη δική μας εστία. Και το φώναξε ο Καραγκούναρος -μ’ ένα «παστέλι» απ’ το οποίο ακόμα κουνιέται το δοκάρι!
Σαν να ‘ταν γραφτό όμως να νικήσει ΚΑΙ εκείνη, η τύχη ξαναγύρισε την πλάτη στην Εθνική μας. Έκανε αρκετή μια στιγμή αδράνειας ώστε ο Μπονί να την «πληγώσει». Όχι όμως και να τη σκοτώσει! Γιατί -όπως αρμόζει σε πραγματικούς μάγκες- οι διεθνείς μας ατσαλώθηκαν. Βγήκαν μπροστά. Δε στάθηκαν στη δικαιολογία του 3ου δοκαριού (σε σέντρα του Τοροσίδη). Και με το πρώτο πέναλτι της ιστορίας που -αν και άδικο- απένειμε δικαιοσύνη, έκανε τον Σαμαρά σύμβολο ενός ακόμα ποδοσφαιρικού θαύματος.
Οι συνθέσεις των ομάδων
ΕΛΛΑΔΑ (Φερνάντο Σάντος): Καρνέζης (24’ λ.τ. Γλύκος), Χολέμπας, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Τοροσίδης, Μανιάτης, Κονέ (12’ λ.τ. Σάμαρης), Καραγκούνης (78’ Γκέκας), Χριστοδουλόπουλος, Σαλπιγγίδης, Σαμαράς
Στον πάγκο έμειναν οι: Καπίνο, Τζαβέλλας, Μόρας, Τζιόλης, Μήτρογλου, Βύντρα, Φετφατζίδης, Ταχτσίδης
ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ (Σαμπρί Λαμουσί): Μπαρί, Μποκά, Κόλο Τουρέ, Καλού, Τιοτέ (61’ Μπονί), Ζερβινιό (83’ Σιό), Ντρογκμπά (79’ Ντιομαντέ), Οριέ, Γιάγια Τουρέ, Σερέι, Μπαμπά
Στον πάγκο έμειναν οι: Γκμποουό, Σαγιουμπά, Βιερά, Ακράντ, Για Κονάν, Γκραντέλ, Τζακπά, Ζοκορά
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Κάρλος Βέρα (Εκουαδόρ)
ΓΗΠΕΔΟ: «Εστάντιο Καστελάο», Φορταλέζα
Επιμέλεια: Γιώργος Μαραθιανός
sport-fm.gr
Αντε βγες εξω τωρα κυριε ξετσιπωτε Ελληνα πανηγυρτζη! Αυτο ξερεις μονο, να χοροπηδας. Η νικη προκριση ανηκει αποκλειστικα στους παιχτες και το επιτελειο της εθνικης και στους λιγοστους οπαδους της! Ναι σε αυτους που ταξιδεψαν εκει μακρια και ειναι λιγοτεροι, απο ολους τους αλλους λαους. Ενταξει οι λατινοαμερικανοι ειναι διπλα, αλλα οι υπολοιποι ευρωπαιοι κατεκλυσαν τα γηπεδα οπου επαιζαν. Ηταν καμποσες χιλιαδες κι οχι 600 και 750 που ηταν οι Ελληνες! Μια χωρα 11.000.000 και τουλαχιστον αλλα 7.000.000 αποδημοι Ελληνες υπαρχουν. Συνολο 18.000.000 κι ομως η εθνικη παιζει μονη της. Παντα εκτος εδρας. Ποια κριση τωρα? Σαφως και υπαρχει, αλλα αν ηθελαν αυτοι που πρεπει θα ηταν κοντα στην εθνικη. Οι Μυκονοι, Ναξοι, Κεφαλλονιες, αλλα και οι Ιμπιζες, Μαγιορκες και κυανες ακτες ειναι γεματες Ελληνες! Ακομα και στα EURO ου εγιναν στην Ευρωπη, στην κεντρικη Ευρωπη λεμε, ειμασταν μειοψηφια! Ολοι το ξερουν αυτο, δεν αγαπα την πατριδα του ο Ελληνας. Για να πηγαινε ομως κανενα φαιναλ φορ η' κανενα τσαμπιονς λιγκ η ομαδαρα του, να δεις πως θα πηγαινε στην ακρη του κοσμου, και θα κιτρινιζε, πρασινιζε, κοκκινιζε, μελανιαζε κ.τ.λ. ολη την ξενη χωρα. Ακομα και το Λουξεμβουργο, Λιχνεσταιν, Μαλτα κ.α. ποιο πολλους φιλαθλους θα ειχε εκει στην ακρη της γης. Με επιασε το παραπονο ετσι απλα και εγραψα αυτα. Γιατι τωρα που μπορει να προκριθει και παρα περα, ετοιμοι για πανηγυρια ειναι ολοι τους. Εγω για αυτο γουσταρω την εθνικη Ελλαδος, την οποια οταν ημουν φοιτητης στην Αθηνα, παντα παρακολουθουσα. Οπως μου ειναι συμπαθεις οι ομαδες που δεν εχουν λαικο ρευμα οπαδων που λεμε. Οπως ο Απολλων Αθηνων, ο Εθνικος Πειραιως κι ας ειναι συνηθως ανταγωνιστες του Παναιτωλικου... ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Στέφανε λες κοτσάνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ πως και δεν πήγες;