Χαριστέας: Πρόκληση ο Παναιτωλικός!

Ως κίνητρο για μια νέα κλήση στην εθνική ομάδα αντιμετωπίζει την παρουσία του στον Παναιτωλικό ο Άγγελος Χαριστέας, που τονίζει πως θέλει να ευχαριστηθεί το ποδόσφαιρο στο Αγρίνιο!

Ο... ήρωας της Πορτογαλίας μίλησε για την νέα στροφή στην καριέρα του, αλλά και για την εθνική ομάδα στην «ΕΡΑ ΣΠΟΡ».
Αναλυτικά δήλωσε:
Για το Χ στην Λετονία:  «Παρακολούθησα το παιχνίδι της Εθνικής με την Λετονία. Μπορώ να πω ότι ήταν μέτριο, αγχωτικό ματς και δεν παίχτηκε καλό ποδόσφαιρο. Δεχθήκαμε ένα τυχερό γκολ, αντιδράσαμε και πάλι καλά που ήρθε και η ισοπαλία σε ένα μέτριο εώς κακό παιχνίδι. Από την άλλη θα έλεγα ότι αφού ούτως ή άλλως θέλαμε τη νίκη κόντρα στην Κροατία, το ίδιο θα κάνουμε και τώρα. Ήταν ένα παιχνίδι που πέρασε πλέον και κοιτάμε το επόμενο με την Κροατία».


Μας επηρέασαν οι απουσίες, το διπλό στο Ισραήλ που κερδίσαμε και σκεφτήκαμε ότι «έχουμε» και το επόμενο με την Λετονία; «Πιστεύω και τα δύο μαζί. Ιδιαίτερα οι παίκτες που παίζουν πολύ, επηρεάστηκαν. Η σημαντική νίκη στο Ισραήλ έφερε απουσίες. Το 0-2 που θυμάμαι εγώ κάποτε με την Λετονία, επίσης δεν ήταν τόσο εύκολο, όσο ίσως να έδειχνε τότε. Είναι κλειστή και σφιχτή ομάδα. Αυτό που μετράει τώρα όπως είπα και πριν είναι να πάρουμε το παιχνίδι με την Κροατία και να περάσουμε απευθείας στα τελικά».

Έχεις 85 συμμετοχές και 24 γκολ με την Εθνική, κάποια εκ των οποίων πολύ σημαντικά που θα θυμόμαστε όλοι. Την έχεις ζήσει την Εθνική στα καλά και στα άσχημα. Διαπιστώνεται μια πολύ αυξημένη ομοιογένεια στους παίκτες που καλούνται στην ομάδα, πράγμα το οποίο δεν επηρεάστηκε από την μετάβαση από τον Ρεχάγκελ στον Σάντος. «Η Εθνική πλέον έχει φτιαχτεί. Έχει το δικό της στυλ, το δικό της χαρακτήρα και κάθε ποδοσφαιριστής με το που καλείται στην Εθνική ομάδα, ξέρει που πάει και ξέρει το κλίμα που θα συναντήσει. Πολύ σημαντικό αυτό. Το να υπάρχει σταθερό προφίλ δηλαδή για μια ομάδα. Έχει γίνει μεγάλη ανανέωση στην Εθνική και επί Ρεχάγκελ και επί Σάντος. Πιστεύω ότι αυτό δεν φαίνεται, γιατί η ομάδα έχει το δικό της στυλ. Όποιος καινούριος παίκτης καλείται, μπαίνει αμέσως στο κλίμα. Όπως ο Ζαραδούκας που ήρθε και μπήκε εύκολα στο κλίμα βοηθούμενος από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του».

Γιατί πλέον δεν βλέπουμε τις ουρές στα εκδοτήρια για ένα εισιτήριο της Εθνικής, όπως γινόταν κάποτε; «Με το που ξεκίνησα στην Εθνική, επί Δανιήλ, η ομάδα ήταν σε αυτό το επίπεδο που είναι τώρα. Ο κόσμος δεν πήγαινε στο γήπεδο κι αν το έκανε, το έκανε με μισή καρδιά. Άρχισαν οι επιτυχίες με νίκες σε σημαντικά παιχνίδια και ο κόσμος γύρισε. Τώρα πάλι βλέπουμε μια ύφεση. Τι να πω, είναι ελληνικό φαινόμενο αυτό. Είμαστε δέκατοι στον κόσμο νομίζω, πάνω από μεγάλες ομάδες και ο κόσμος δεν πάει. Άλλες χώρες, πιο χαμηλά από εμάς, έχουν γεμάτα τα γήπεδα. Μπορούμε να το αλλάξουμε, μόνο αν το αποφασίσει ο κόσμος από μόνος του.
Γιατί η Εθνική χρόνια τώρα φέρνει μόνο επιτυχίες, όπως κάνει και τώρα. Θα παίξουμε με την Κροατία, που είναι πολύ σημαντικό παιχνίδι κι ευχόμαστε να το γεμίσει το γήπεδο ο κόσμος για να την ενισχύσει. Αν δεν το κάνει τώρα, πότε θα το κάνει. Η Εθνική είναι πάνω από όλα. Πάνω από ομάδες και οι παίκτες πρέπει να στηρίζονται, χωρίς να στέκεται ο κόσμος στο ποια ομάδα παίζει ο κάθε παίκτης της Εθνικής. Καταλαβαίνω όμως και το σκεπτικό του κόσμου, με τα προβλήματα που έχει η χώρα και οι ίδιοι. Ας το δουν σαν να πηγαίνουν στο γήπεδο για να ξεσκάσουν και να περάσουν 2 ώρες ευχάριστα».

Σου λείπει η Εθνική; «Βεβαίως και μου λείπει. Κάθε φορά που παίζει η Εθνική, έχω το ίδιο άγχος, σαν να είμαι εκεί και να παίζω κι εγώ. Έχει τύχει να κλείσω την τηλεόραση από υπερβολικό άγχος σε παιχνίδι κι ας μην είμαι στην ομάδα. Είναι πολλά χρόνια που έπαιξα και δεν είναι εύκολο για κανέναν να μην παίζει. Πάντα όμως εύχομαι κι ελπίζω αυτή η ομάδα να έχει επιτυχίες. Έχουμε αποκτήσει μια πολύ καλή εικόνα πλέον και θέλω να το συνεχίσουμε και στο μέλλον».

Έχεις στο μυαλό σου το ενδεχόμενο να ξανακληθείς στην Εθνική; «Είμαι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν λέω όχι. Δεν κλείνω καμία πόρτα. Το αφήνω όμως στην κρίση του εκάστοτε προπονητή. Θα μπορούσα να πω μετά το Μουντιάλ ότι σταματάω από την Εθνική, γεμάτος κλπ, αλλά ακόμη έχω φιλοδοξίες σαν ποδοσφαιριστής και θα έχω, μέχρι να σταματήσω να αγωνίζομαι. Γι’ αυτό ήρθα στον Παναιτωλικό που είναι και νεοφώτιστη ομάδα. Δείχνει ότι μου αρέσουν οι προκλήσεις και ότι θέλω να ψάχνω συνέχεια το κίνητρο.
Με τον κύριο Σάντος έχω καιρό να μιλήσω πάντως. Χαίρομαι που μετά από πολλά χρόνια στο εξωτερικό, θα παίξω ποδόσφαιρο μπροστά στο ελληνικό κοινό. Γιατί οι Έλληνες με είχαν ξεχάσει λίγο. Και με έβλεπαν και με έκριναν μόνο από τα παιχνίδια της Εθνικής. Τώρα χαίρομαι που θα με βλέπουν κάθε βδομάδα να παίζω και αυτό επίσης, μου δίνει πάρα πολύ μεγάλο κίνητρο».

Σε αρνητικά αποτελέσματα της Εθνικής του Ρεχάγκελ, για πολλά πράγματα έβγαινε προς τα έξω από τον κόσμο και όχι μόνο, ότι «φταίει ο Χαριστέας». «Κοιτάξτε να δείτε. Πάντα δεχόμουν έντονη κριτική. Ίσως περισσότερη από τους άλλους παίκτες. Αλλά στο ποδόσφαιρο πρέπει να είσαι πολύ δυνατός χαρακτήρας και να αντέχεις, ακόμη κι αν θεωρείς ότι είναι άδικη η κριτική που σου ασκείται. Αυτό έκανα τόσα χρόνια. Πρέπει να δείχνεις ανωτερότητα. Δεν έδινα σημασία και δεν μιλούσα, γιατί πιστεύω ότι δεν έχει σημασία τι λέει ο καθένας, αλλά το τι κάνει. Καθρέφτης είναι το γήπεδο και ξέρει ο καθένας μας αν είναι ευχαριστημένος από την απόδοσή του».

Είχε βοηθήσει πότε ο Ρεχάγκελ στο να πάρεις μεταγραφή στο εξωτερικό και ειδικά στην Γερμανία; Προσωπικά δεν το θεωρώ κακό ο προπονητής της Εθνικής να νοιάζεται για το αν έχουν ομάδα οι παίκτες του και αν χρειαστεί να βοηθήσει, να το κάνει. «Θα απαντήσω με ένα παράδειγμα. Όταν έγινε η μεταγραφή του Αλέξανδρου Τζιώλη στη Βρέμη είμασταν στο EURO 2008. Ήρθε ο Κλάους Άλοφς κρυφά σε μια προπόνηση και με ρώτησε τι παίκτης είναι, τι άνθρωπος είναι. Εγώ του είπα τα καλύτερα για να τον Αλέξανδρο, επειδή ήταν η άποψή μου. Άρα πιστεύω ότι αν κάποιος ρωτήσει την άποψη κάποιου άλλου για ποδοσφαιριστή που γνωρίζει και τον εμπιστεύεται, κάνει πολύ σωστά.
Μια ομάδα δεν θα ακούσει κάποιον όμως στο 100% για να κάνει μεταγραφή που κοστίζει 3, 4 και 5 εκατομμύρια ευρώ όσο άξιζαν τότε οι μεταγραφές μου. Αν μια ομάδα αποφασίσει να πάρει έναν παίκτη θα τον πάρει, αλλά όχι επειδή θα πει κάποιος άλλος καλά λόγια. Είναι απλό. Εννοείται ότι θα ρωτούσαν τον κύριο Ρεχάγκελ αν μπορώ να σταθώ στη Βρέμη, γιατί ο Όττο ήταν 15 χρόνια στην ομάδα.
Ποιον θα ρωτούσαν που θα ήξερε καλύτερα δηλαδή; Αλλά είχε βγει έτσι, επειδή κάποιοι ήθελαν να περάσουν ότι ο Χαριστέας έκανε μεταγραφές με βοήθειες. Εγώ δεν ξέρω κανέναν που να δίνει λεφτά και να κάνει μεταγραφές .χαριστικά».

Μια προσωπικά απορία. Η θέση που σε έβαζε ο Ρεχάγκελ σην Εθνική, στο 4-3-3 δεξιά μπροστά, σου άρεσε; «Εγώ καταρχήν ήθελα να παίζω στην Εθνική. Αλλά είχα πολλές φορές διαμάχη με τον κύριο Ρεχάγκελ για το συγκεκριμένο θέμα. Εγώ πίστευα ότι αγωνιζόμενος δεξιά, δεν θα έχω επαφή με το γκολ. Δηλαδή να τύχει μια ευκαιρία και να μπει γκολ, όπως γινόταν σε πολλά ματς. Όταν είσαι σέντερ φορ έχεις περισσότερες ευκαιρίεςνα σκοράρεις, από ότι πλάγια δεξιά ή αριστερά. Το βλέπουμε και τώρα στην Εθνική.
Ο Σαλπιγγίδης και ο Σαμαράς στο πλάι δεν είχαν τόση επαφή με το γκολ, πράγμα δύσκολο για επιθετικό. Αλλά πρόβλημα δεν είχα. Είχα πολλούς χώρους, εκμεταλλευόμουν την ταχύτητά μου και δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Απλά ένας επιθετικός, πρέπει να παίζει στην φυσική του θέση, είναι πιο εύκολο γι’ αυτόν. Ο Όττο Ρεχάγκελ είχε ένα συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του και δεν του το άλλαζε κανείς. Ήταν το καλό του στοιχείο, αλλά συνάμα και το κακό του, γιατί καμιά φορά πρέπει να ακούμε και τους υπόλοιπους. Αλλά όταν κάνεις μια επιλογή, κρίνεσαι στο τέλος».

Θωρείς ότι αυτή την ώρα, δικαιολογημένα δεν είσαι μέλος της Εθνικής; «Αν μη τι άλλο, τα τελευταία δύο χρόνια ήταν πολύ κακά για μένα. Και από συμμετοχές και γενικότερα. Κάνοντας την αυτοκριτική μου δεν θα άξιζα να είμαι στην Εθνική ομάδα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, υπάρχουν καλές και κακές στιγμές, δουλεύεις για να είσαι σταθερός και να επανέλθεις αν τα καταφέρεις, κάποια στιγμή. Τα τελευταία δύο χρόνια δεν ήμουν σε καλή αγωνιστική κατάσταση που θα άρμοζε σε ποδοσφαιριστή της Εθνικής Ελλάδος.
Αλλά νομίζω ότι την πρώτη χρονιά από τις δύο αυτές που σας λέω, ανταπεξήλθα καλά στην Εθνική, πράγμα πολύ δύσκολο για μένα, επειδή δεν είχα παιχνίδια με το σύλλογο που αγωνιζόμουν. Αυτή τη στιγμή, είναι στο χέρι μου, να παίξω με τον Παναιτωλικό και να χαίρομαι πάλι το ποδόσφαιρο όπως το είχα μάθει τα τελευταία χρόνια».

Απέχεις πέντε γκολ με την φανέλα της Εθνικής από τον Νίκο Αναστόπουλο και είσαι ο μοναδικός εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που μπορεί να τον φτάσει. «Ποτέ δεν έδινα σημασία στα ρεκόρ και στα γκολ. Δύσκολα να φτάσω το ρεκόρ του Νίκου Αναστόπουλου, γιατί αυτή τη στιγμή δεν αγωνίζομαι. Αλλά ποτέ δεν κοιτούσα τα στατιστικά. Δεν με ένοιαζε αν η ομάδα έχανε 4-3 κι εγώ πετύχαινα τρία γκολ. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου».

Προτάσεις από άλλες ομάδες πλην του Παναιτωλικού είχες; Και ποιοι λόγοι σε έκαναν να μετακομίσεις στο Αγρίνιο; «Κανείς δεν ήξερε ότι θα γυρίσω στην Ελλάδα για ποδόσφαιρο. Μίλησα με τον φίλο μου, τον Θεοδωρίδη που έχει παίξει κι αυτός στο εξωτερικό και ξέρει για μένα τι ψάχνω σαν παίκτης. Μετά μίλησα με τον προπονητή, τον κύριο Τεννέ, που έχουμε ξανασυνεργαστεί στον Άρη και τον κύριο Κωστούλα που αγαπάει την ομάδα, έχει σωστή νοοτροπία και φροντίζει ο Παναιτωλικός να είναι το στολίδι της πόλης.
Αυτά τα τρία στοιχεία με έφεραν στον Παναιτωλικό. Μου αρέσουν οι ομάδες που κάνουν ένα νέο ξεκίνημα και θα ήθελα να είμαι κι εγώ μέρος αυτού του νέου ξεκινήματος. Είχα δύο προτάσεις από το εξωτερικό, αλλά ήθελα να γυρίσω πίσω. Ήθελα να γυρίσω στην πατρίδα μου. Η μία ήταν από Αραβία. Πολύ καλά τα χρήματα, αλλά δεν ήταν σκοπός μου αυτός, ούτε της οικογένειάς μου.
Για μένα προέχουν άλλα πράγματα αυτή τη στιγμή και αυτό που ήθελα, να γυρίσω στην Ελλάδα, έγινε. Δεν πρόλαβα να μιλήσω με άλλες ελληνικές ομάδες. Και καλύτερα στην τελική έτσι όπως έγινε. Προτιμότερο να μιλάς με μία που ξέρεις τι θέλει, παρά με πολλές ομάδες και να μην ξέρες τι γίνεται».

Και κάτι τελευταίο. Εκεί στην Αρλ, τι έγινε με σένα και τον Μπασινά; Κάνατε ελάχιστες συμμετοχές και ο ένας και ο άλλος και φύγατε. Έγινε τίποτα; «Δυστυχώς, υπάρχουν κάποια πράγματα που και νομικά αν θέλετε, δεν μπορώ να τα πω. Έγιναν κάποια πράγματα που δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να συνεχίσω την καριέρα μου εκεί.
Ούτε εγώ, ούτε ο Άγγελος. Μάλιστα νομίζω ότι είμασταν και οι δύο ήρωες που μείναμε 2,5 μήνες και δεν φύγαμε στις δύο πρώτες εβδομάδες, όταν καταλάβαμε τι γίνεται σε αυτή την ομάδα. Πάντως, αν με ρωτήσεις που αγωνίστηκες εκείνη την περίοδο, το συγκεκριμένο κομμάτι το έχω βγάλει από τη μνήμη μου».