«Έξι χρόνια που άξιζαν»!

Διάλεξε το… δύσκολο μονοπάτι αλλά τελικά έφτασε στην πηγή πίνοντας το… νέκταρ της ανόδου! Ο Φώτης Κωστούλας μιλάει στο gazzetta.gr για το όνειρο που έγινε πραγματικότητα αλλά και όλα όσα ενδιαφέρον τον κάθε Παναιτωλικό φίλαθλο!

Έχοντας περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Σουηδία, μια ολιγόλεπτη συζήτηση μαζί του σε κάνει να καταλαβαίνεις πως πρόκειται για έναν άνθρωπο και πρόεδρο που δύσκολα συναντάς στο ποδόσφαιρό μας. Απλός μέχρι εκεί που δεν παίρνει και με ιδέες που πολλοί θα χαρακτήριζαν από ρομαντικές έως ανέφικτες. Αυτός είναι ο πρόεδρος του Παναιτωλικού Φώτης Κωστούλας.
Ο άνθρωπος που πήρε τα «καναρίνια» από τα χέρι τα έξι τελευταία χρόνια και τα ανέβασε στα μεγάλα σαλόνια μετά από 33 χρόνια. Χωρίς να βρίσκεται στα περιβόητα άρματα και χωρίς το όνομά του να είναι μέσα σε όλα όσα βγήκαν στην επιφάνεια για την υπόθεση των στημένων.

Το gazzetta.gr βρέθηκε στο Αγρίνιο για την «πρώτη» του Παναιτωλικού και ολοκληρώνει το μεγάλο οδοιπορικό με την συνέντευξη του πρωτομάστορα του θριάμβου, αν και ο ίδιος σε καμία περίπτωση δεν θέλησε να πάρει επάνω του την δόξα, αλλά μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους συνεργάτες του.



Αναφέρθηκε στα όνειρά του που φτάνουν μέχρι και την έξοδο στην Ευρώπη και δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για την αγάπη που εισπράττει από τον κόσμο του Αγρινίου. Επίσης ξεκαθάρισε πως ο Παναιτωλικός θα βαδίσει μόνος του μακριά από ομάδες και άρματα, ενώ έβαλε και τον προσωπικό του τίτλο στα έξι αυτά χρόνια, στα οποία παραδέχτηκε πως υπήρξε κάποια στιγμή που ήθελε να τα βροντήξει όλα κάτω και να φύγει.

Πρόεδρε συγχαρητήρια για την άνοδο, αλλά πριν μιλήσουμε γι’ αυτή την επιτυχία θα ήθελα να μας πείτε τι ήταν αυτό που σας έκανε να αναλάβετε την ομάδα πριν έξι χρόνια;
«Η αλήθεια είναι πως υπήρξε πίεση από κάποιον φίλο μου, ο οποίος μου ανέφερε τα οικονομικά προβλήματα του Παναιτωλικού και μου ζήτησε να βοηθήσω. Έτσι συναντήθηκα με τους διοικούντες που με την σειρά τους μου ζήτησαν κάποια χρήματα. Ωστόσο εγώ από την πλευρά μου είδα πως και να έδινα αυτά τα χρήματα το πρόβλημα δεν θα λυνόταν και έτσι πήρα την απόφαση να συνεχίσω μόνος μου. Τους ζήτησα τις μετοχές, με το αντίστοιχο αντίτιμο φυσικά και ανέλαβα τα ηνία. Τώρα όσον αφορά το τι με έκανε να ασχοληθώ με τον Παναιτωλικό, εκτός από την αγάπη που είχα από μικρό παιδί για την ομάδα αυτή, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η απουσία μου από την πατρίδα μου. Μόλις γύρισα για μόνιμη εγκατάσταση, ήθελα να προσφέρω τόσο στο Αγρίνιο, όσο και στον Παναιτωλικό, που για όλους τους Αιτωλοακαρνάνες, είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ομάδα».
Πήρατε την απόφαση να αναλάβετε, συμφωνήσατε για τις μετοχές και ο Παναιτωλικός ήρθε στα χέρια σας. Όταν τελείωσαν όλα με τις μεταβιβάσεις, ποιος ήταν ο στόχος που είχατε θέσει;
«Όταν ανέλαβα είχα δώσει μια συνέντευξη Τύπου και είχα πει πως με σωστές ενέργειες, σωστή οργάνωση και βάρος στις υποδομές, στόχος μας ήταν η άνοδος στην μεγάλη κατηγορία σε τέσσερα με πέντε χρόνια. Εντάξει αυτό άργησε ένα χρόνο, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ όπως λέει και η παροιμία».

«Αν δεν ανεβαίναμε στην Β' Εθνική θα έφευγα. Δεν άντεχα άλλο»

Πριν όμως έρθει η επιτυχία, υπήρξαν πολλές απογοητεύσεις και μάλιστα πολλές είχαν να κάνουν και με… περίεργα παιχνίδια σε βάρος της ομάδας. Υπήρξε κάποια στιγμή σε αυτή την εξαετία που να είπατε πως δεν μπορείτε άλλο να συνεχίσετε;
«Ναι υπήρξε. Αυτή ήταν η τρίτη χρονιά στην Γ’ Εθνική όπου η αδικία σε βάρος μας ήταν κατάφωρη. Μάλιστα τότε είχαμε παραπονεθεί και σε διαιτησία, αλλά και σε ΕΠΟ, τόσο στον Γκαγκάτση, όσο και στον Πιλάβιο ο οποίος ανέλαβε στην συνέχεια. Όλοι μας λέγανε πως δεν πρόκειται να αδικηθούμε, αλλά αυτό δεν φαινόταν καθόλου στο γήπεδο. Έτσι φτάνουμε στο ματς με την Πρέβεζα, η οποία δεν είχε το παραμικρό στόχο και για εμάς ήταν σαν τελικός. Δεν καταφέραμε να κερδίσουμε, καθώς μπορεί η Πρέβεζα να μην είχε ενδιαφέρον, αλλά φάνηκε πως είχαν άλλες ομάδες και όταν γυρίσαμε στο Αγρίνιο είπαμε πως πραγματικά δεν πάει άλλο. Είχα τονίσει τότε πως μένουν έξι παιχνίδια και μετά θα βάλω πωλητήριο στην ομάδα ή θα δώσω τις μετοχές στον Ερασιτέχνη. Δεν γινόταν να συνεχίσω έτσι. Στους παίκτες ζήτησα να το παλέψουμε και όπου βγει. Τελικά οι ποδοσφαιριστές τα έδωσαν όλα, κάναμε το έξι στα έξι και πήγαμε στα μπαράζ καταφέρνοντας να πάρουμε την άνοδο και όλα μετά πήραν τον δρόμο τους».
Αν δεν ερχόταν η άνοδος τότε, θα κάνατε πράξη την απειλή αποχώρησης;
«Δεν ήταν καμία απειλή. Ήταν μια απόφαση που είχα πάρει μετά από πολύ σκέψη. Ναι χωρίς δισταγμό λέω πως θα είχα φύγει, γιατί πραγματικά δεν άξιζε να παλεύεις χωρίς αντίκρισμα».
Μετά τα τελευταία γεγονότα που συγκλονίζουν το ποδόσφαιρο είναι λογικό να αισθάνεστε δικαιωμένος, από την στιγμή που η ομάδα ή εσείς δεν εμπλέκεστε. Ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν ακόμα και γκρίνιες γιατί πηγαίνατε με το σταυρό στο χέρι. Πως ζούσατε όλες αυτές τις γκρίνιες;
«Ο κόσμος συνολικά και όχι μόνο του Αγρινίου έχει μάθει πως αν δεν κάνεις κάτι κακό δεν μπορείς να προχωρήσεις σε αυτή την ζωή και να πετύχεις σπουδαία πράγματα. Εμείς αποδείξαμε πως αυτό γίνεται και τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν απόλυτα».
Συνεχίζοντας στην υπόθεση με τα στημένα. Όταν βγήκαν στο φως τα ονόματα, οι διάλογοι κλπ, τι νιώσατε;
«Ένιωσα έκπληξη για το μέγεθος που πήρε το όλο θέμα. Φυσικά και έπρεπε να πάρει τέτοιο μέγεθος και ακόμα μεγαλύτερο, απλά δεν περίμενα πως αυτό θα γινόταν στην χώρα. Επίσης μέσα μου, όπως πιστεύω και οι περισσότεροι άνθρωποι, είπα ένα μεγάλο επιτέλους. Μερικοί θα δώσουν λόγο στην δικαιοσύνη, κάτι όλοι το περιμέναμε πως και πως. Βέβαια μένει να δούμε αν τελικά θα μπει το μαχαίρι στο κόκαλο και θα υπάρξουν παραδειγματικές τιμωρίες».

«Δεν είμαι αισιόδοξος πως κάτι θα γίνει»

Πιστεύετε πως αυτό θα γίνει;
«Θέλω να το πιστέψω, αλλά η αλήθεια είναι πως τα δείγματα γραφής είναι διαφορετικά. Πραγματικά δεν είμαι αισιόδοξος, αλλά ας περιμένουμε πρώτα. Σίγουρα πάντως φαίνεται πως κάτι πάει να γίνει».

Ας αφήσουμε την βρωμιά του ποδοσφαίρου και ας μεταφερθούμε σε κάτι πραγματικά όμορφο, όπως είναι το προπονητικό κέντρο.
«Κοιτάξτε, όταν ανέλαβα την ομάδα υπήρχε μεγάλη ανάγκη από χώρους για να κάνουμε προπονήσεις. Δεν υπήρχαν γήπεδα στην περιοχή και στο δημοτικό που κάναμε, εκτός του ότι δεν μπορούσαμε να βρούμε ώρες, μιας και το χρησιμοποιούσαν και άλλες ομάδες, ο αγωνιστικός χώρος ήταν σε τραγική κατάσταση. Αναγκαζόμασταν να νοικιάζουμε γήπεδα στα γύρω χωριά, με συνέπεια να μην κάνουμε αυτό που έπρεπε και ήθελαν και οι προπονητές μας. Έτσι πήραμε την απόφαση να φτιάξουμε κάτι δικό μας. Αρχικά πήραμε την έκταση και φτιάξαμε τα πρώτα γήπεδα με χορτάρι. Μετά αποφασίσαμε να δώσουμε βάρος στις ακαδημίες και είπαμε να φτιάξουμε και γήπεδα με πλαστικό για να κάνουν προπονήσεις οι μικροί, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αναλόγως τον καιρό, τοα χρησιμοποιούν και οι μεγάλοι. Στην συνέχεια καταλάβαμε τις ανάγκες του τόπου για μια περιοχή που θα έχει πισίνες και το ένα έφερε το άλλο. Η αλήθεια είναι πως έχω μεράκι με το όμορφο, θέλω δηλαδή ότι φτιάχνω είναι ωραίο και έτσι έβαλα και το προσωπικό μου χρώμα και ο χώρος έγινε και προπονητικό κέντρο και διασκέδασης για όλη την περιοχή».
Σκέφτεστε να φτιάξετε και ξενοδοχείο στο κέντρο αυτό;
«Όχι γιατί και άδεια δεν μπορούμε να πάρουμε λόγω αεροδρομίου, αλλά και γιατί στην πόλη υπάρχουν πολύ καλά ξενοδοχεία, με τα οποία συνεργαζόμαστε άψογα και εμείς δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να τους πάρουμε την δουλειά. Ο Παναιτωλικός πρέπει να βοηθάει το Αγρίνιο και το Αγρίνιο τον Παναιτωλικό και όχι να υπάρχει κόντρα».

«Γιατί όχι και Ευρώπη»;

Προπονητικό κέντρο έχετε, γήπεδο έχετε, κόσμο έχετε. Ποιοι είναι οι στόχοι σας για την ομάδα;
«Αυτό που θέλουμε αρχικά είναι να καταφέρουμε να μείνουμε στην Σούπερ Λίγκα. Και όταν λέω να μείνουμε, δεν εννοώ μόνο για την χρονιά που έρχεται, αλλά να εδραιωθούμε στην μεγάλη κατηγορία. Να κάνουμε καλές πορείες ξεκινώντας από φέτος και να ανεβαίνουμε σε όσο καλύτερες θέσεις γίνεται. Μάλιστα δεν κρύβω πως ο μεγάλος μου στόχος είναι να μπορέσουμε να βγούμε ακόμα και Ευρώπη. Γιατί όχι; Είτε μέσω πρωταθλήματος, είτε μέσω κυπέλλου».
Στο Emileon αναφερθήκαμε, ωστόσο πολλά είναι τα έργα που είδαμε και στο γήπεδο.
«Ναι προσπαθούμε να φτιάξουμε όσο γίνεται καλύτερο το γήπεδο, από την στιγμή που οι ανάγκες μας έχουν αυξηθεί. Φέτος θα μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 6.500 κόσμο, ενώ εργασίες γίνονται και περιμετρικά αλλά και στους εσωτερικούς χώρους».
Υπάρχει σκέψη να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο;
«Αν δούμε ότι υπάρχουν προϋποθέσεις σχετικά με την πορεία της ομάδας και την παραμονή της για χρόνια στην κατηγορία, τότε μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 9.000 αλλά ακόμα είναι νωρίς να μιλάμε γι’ αυτό. Μελέτες έχουμε κάνει πάντως σχετικά με την περαιτέρω αύξηση των θέσεων».

«Δεν φταίμε εμείς για τα εισιτήρια. Θέλουμε τον κόσμο μας στα εκτός έδρας ματς»

Συνεχίζοντας σε αυτό, στην συνέντευξη Τύπου είπατε πως δεν θα δίνετε εισιτήρια στους φιλοξενούμενους, δεν φοβάστε πως έτσι δεν θα παίρνετε και στα εκτός και έτσι ο κόσμος του Παναιτωλικού εκτός Αγρινίου δεν θα βλέπει την αγαπημένη του ομάδα;
«Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Εμείς δεν είπαμε πως δεν θέλουμε να δίνουμε στους αντιπάλους, αλλά πως δεν μπορούμε. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Μακάρι να είχαμε μεγαλύτερο γήπεδο για να φιλοξενούμε όλες τις ομάδες, όμως η χωρητικότητα του δικού μας είναι μικρή. Μάλιστα και από την αστυνομία μας είπαν πως θα υπάρχει θέμα, καθώς λόγω των στενών δρόμων, δεν μπορεί λεωφορείο να φτάσει έξω από τις εξέδρες και η αστυνομία δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη να περάσει φιλοξενούμενους οπαδούς μέσα από την πόλη πεζούς. Όσον αφορά το ότι έτσι στερούνται οι δικοί μας εκτός Αγρινίου φίλαθλοι, όταν θα έρθουν οι αγώνες, θα μιλήσουμε με τους αντιπάλους μας και θα τους εξηγήσουμε πως πραγματικά θέλαμε, αλλά δεν μπορούμε να δώσουμε εισιτήρια. Πιστεύουμε πως τελικά θα βρούμε κατανόηση και πως ο κόσμος μας που μας ακολουθεί παντού θα είναι και φέτος στα εκτός έδρας παιχνίδια μας».

«Στο... άρματου Παναιτωλικού θα είμαστε, σε κανένα άλλο»

Μια και αναφερθήκατε πως θα μιλήσετε σε ομάδες για εισιτήρια. Πολλοί αναρωτιούνται σε πιο άρμα θα είναι ο Παναιτωλικός.
«Ο Παναιτωλικός θα είναι στο άρμα του Παναιτωλικού και πουθενά αλλού. Δεν έχουμε καμία σχέση με καμία ομάδα, πέρα από τις καθαρά ανθρώπινες. Ο κόσμος μπορεί να λέει ότι θέλει και να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα, αλλά εμείς ξεκαθαρίζουμε πως δεν μπαίνουμε καν σε συζητήσεις για άρματα και ομάδες».

«Θα γίνουν μεταγραφές μην αγχώνεται ο κόσμος»

Καλά όλα αυτά που αναφέραμε πριν, αλλά ο κόσμος περιμένει μεταγραφές ενόψει της δύσκολης χρονιάς. Εκτός του Καμαρά και Κουτρουμάνου ποιες άλλες κινήσεις θα γίνουν;
«Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσαμε να είχαμε κλείσει δύο παίκτες ακόμα. Πιστεύω πως αυτό θα γίνει μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Κοιτάξτε από την μία βιαζόμαστε μιας και ξεκινάει η προετοιμασία, αλλά από την άλλη είμαστε σίγουροι πως στο μέλλον θα έρθουν παίκτες. Μην ξεχνάτε πως υπάρχουν και οι δικαστικές διαμάχες, από όπου σίγουρα θα υπάρξουν ευκαιρίες. Το σίγουρο είναι πως θα γίνουν οι κινήσεις που πρέπει για να επιτευχθούν οι στόχοι».

«Συγκινητική η στήριξη των κατοίκων της πόλης»

Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στον Παναιτωλικό, πως ζείτε την αγάπη των φίλων της ομάδας και το ρωτάω γιατί όλοι στην πόλη μας μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για εσάς.
«Ο κόσμος στην συντριπτική του πλειοψηφία αγκάλιασε την προσπάθεια που κάνουμε και τον δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο. Φέτος μάλιστα που καταφέραμε να ανέβουμε αυτό έχει γίνει ακόμα πιο έντονο, κάτι που φαίνεται και από τα εισιτήρια διαρκείας. Η στήριξη είναι πραγματικά συγκινητική. Σε κάνει να μην θέλεις να φύγεις από αυτή την ομάδα. Όταν βλέπεις τον απλό κόσμο να σου λέει συνεχώς να μείνεις, είναι δύσκολο να πάρεις άλη απόφαση».
Ωστόσο υπήρξαν και κάποιοι που δημιούργησαν πρόβλημα. Και αναφερόμαστε στην υπόθεση με τα λεφτά που διεκδικούσαν δύο πρώην μέλη του Δ.Σ. Τι γίνεται με την υπόθεση αυτή;
«Ναι αυτό είναι αλήθεια, ωστόσο ο ένας ο Γιώργος Γιαννάκης υπέγραψε πως δεν διεκδικεί πλέον χρήματα. Ο άλλος ο Βασίλης Αντωνόπουλος ακόμα δεν έχει δώσει κάποια απάντηση. Σε ερώτηση τοπικών δημοσιογράφων είχε πει πως δεν ασχολείται με τον Παναιτωλικό, τονίζοντας όμως πως δεν αποσύρει την απαίτησή του».
Έχοντας βάλει πολλά περισσότερα χρήματα, τι σας κάνει να μην διευθετείτε το θέμα αυτό και αν υπάρχει πρόβλημα με την ομάδα;
«Αρχικά ξεκαθαρίζω πως δεν υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα με την ομάδα και για τώρα, αλλά και στο μέλλον με το θέμα αυτό. Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, το θεωρώ τόσο άδικο και λάθος όλο αυτό που δεν θέλω να υποχωρήσω. Ο Αντωνόπουλος με τον Γιαννάκη ήταν στην διοίκηση του Ερασιτέχνη και είχαν πει πως έβαλαν 25.000 ευρώ ως ταμειακή διευκόλυνση. Τα χρήματα αυτά τα διαχειρίστηκαν οι ίδιοι και όταν εγώ ανέλαβα κανείς δεν μου είπε για το χρέος αυτό. Τότε είχα δώσει πολλά χρήματα σε διάφορες υποχρεώσεις καθώς η ομάδα ήταν χρεωμένη μέχρι τον λαιμό, αν μου έλεγαν και για τα 25.000 θα τα έδινα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Αλλά όταν σου το λένε δύο χρόνια μετά και χωρίς να σε πείσουν με αποδείξεις, τότε δεν γίνεται να τα πληρώσεις. Προσπάθησα να τους πω πως αυτοί τα διαχειρίστηκαν και πως αυτοί έκαναν τις επιλογές στο πως θα τα χαλάσουν».

«Δεν θα είχα πετύχει χωρίς τους συνεργάτες μου»

Μια ομάδα για να μπορέσει να πετύχει κάτι ανάλογο, μετά μάλιστα από 33 ολόκληρα χρόνια, εκτός από τον πρόεδρο θα πρέπει να έχει πλαισιωθεί και με ικανούς ανθρώπους. Τι έχετε να πείτε για τους συνεργάτες σας;
«Για όλα όσα μίλησα πριν και τις επιτυχίες που έχουν υπάρξει, χωρίς τους συγκεκριμένους συνεργάτες μου δεν θα είχαν γίνει. Όλο αυτό δεν είναι δικό μου έργο. Είναι των συνεργατών μου, μαζί με εμένα. Χωρίς την βοήθεια του Μάκη Μπελεβώνη δεν θα είχαμε φτάσει έως εδώ. Στην συνέχεια υπήρξε και η προσθήκη του Πάνου Μπεσίνη και του Γιάννη Λίτσα, αλλά και των υπολοίπων μελών του Δ.Σ για να έρθουν όλες αυτές οι επιτυχίες. Αν δεν ήταν όλοι αυτοί, δεν θα τις είχαμε πετύχει».

«Μας κάνουν να παίζουμε εντός έδρας»

Πριν μιλήσαμε για τον απλό κόσμο του Αγρινίου και την βοήθεια που παρέχει στην ομάδα. Ποια είναι όμως η βοήθεια των φίλων και οπαδών της ομάδας;
«Η βοήθεια του κόσμου, ο οποίος θα πρέπει να πω πως είχε και άψογη συμπεριφορά, ήταν τεράστια. Βοήθησαν πάρα πολύ την ομάδα και την έκαναν να αισθάνεται πως παίζει εντός έδρας σε πολλά παιχνίδια μακριά από το Αγρίνιο. Αποκορύφωμα ήταν τα μπαράζ στη Νέα Σμύρνη, όπου πήραμε 8.000 εισιτήρια τα οποία δεν μας έφτασαν καν και είδαμε Αγρινιώτες να βρίσκονται σε όλο το γήπεδο. Πλέον θέλουμε την ίδια στήριξη και ακόμα περισσότερη και είμαστε σίγουροι πως θα την έχουμε».
Κλείνοντας αν σας ζητούσα να βάλετε έναν τίτλο για τα έξι χρόνια στο τιμόνι του Παναιτωλικού, ποιος θα ήταν αυτός;
«Έξι χρόνια που άξιζαν»!!!