ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ "ΨΗΛΑ ΤΟ ΠΗΧΗ"

Ο Κώστας Νικολαΐδης γεννήθηκε στα Μουδανιά της Χαλκιδικής, αλλά εδώ και λίγες μέρες είναι και τυπικά αγρινιώτης. Γιατί, ουσιαστικά αγρινιώτης νιώθει από τότε που πρωτοήλθε στο Αγρίνιο, το καλοκαίρι του 2003 προερχόμενος από τον Μεσσηνιακό και δέθηκε τόσο πολύ με την ομάδα και τον κόσμο της. Σε μικρή ηλικία εντάχθηκε στον ΠΑΟΚ και στη συνέχεια πήγε στο Πολύκαστρο, με το οποίο το 1988 βρέθηκε για πρώτη φορά αντίπαλος του Παναιτωλικού. Με τη φανέλα του Εδεσσαϊκού αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική και ακολούθως άρχισε να έρχεται προς το νότο. Αγωνίστηκε στον Παναρκαδικό και μετά στην ΑΕ Μεσολογγίου, στη Δόξα Βύρωνα και τον Ναυπακτιακό. Επέστρεψε στην Α’ Εθνική με τον Πανελευσινιακό και στην Πελοπόννησο με το Λεωνίδιο και τον Μεσσηνιακό. Το καλοκαίρι του 2003 ο Παναιτωλικός έγινε η τρίτη ομάδας της Αιτωλοακαρνανίας που τον ενέταξε στο δυναμικό της. Πέρσι «κρέμασε τα γάντια» αγωνιζόμενος στη γενέτειρα, αλλά άντεξε μακριά από το Αγρίνιο λιγότερο από ένα χρόνο. Το καλοκαίρι εντάχθηκε στο τεχνικό τιμ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη εκγύμνασης των τερματοφυλάκων.
 


Κώστα, έχεις παίξει σε όλες τις εθνικές κατηγορίες με αρκετές ομάδες. Τι είναι εκείνο που κάνει τη σχέση σου με τον Παναιτωλικό ξεχωριστή;

Ο κόσμος είναι αυτός που σε κάνει να νιώσεις ζεστά. Να νιώσεις την εκτίμηση για τις ποδοσφαιρικές σου ικανότητες και για την προσωπικότητά σου. Όταν δεν δώσεις δικαιώματα, ο κόσμος σε επιβραβεύει. Εμένα με έχει επιβραβεύσει και συνεχίζει να με επιβραβεύει καθημερινά. Και στο γήπεδο και στην κοινωνία που ζούμε.

Είναι επειδή η σχέση αυτή έχει σφυρηλατηθεί στα δύσκολα;

Όταν ήρθα στην ομάδα, όλοι γνωρίζουν, ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Κάναμε μεγάλη προσπάθεια ν’ ανέβει και να κρατηθεί στη Γ’ Εθνική. Δεν γύρισα την πλάτη στην ομάδα, δεν έκανα προσφυγή, ούτε εγώ, ούτε ο Πέτρος (σ.σ. Ζουρούδης) που ήμασταν οι μόνοι ξένοι, καθώς τότε όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ήταν από την περιοχή. Κάποια στιγμή για εφτά – οχτώ αγωνιστικές ήμουν μόνο εγώ γκολκίπερ. Μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά είπαμε «θα κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία αυτής της ομάδας» και δικαιωθήκαμε. Αυτό έχει μείνει στη μνήμη των οπαδών, που δείχνουν την εκτίμηση και τον σεβασμό τους σε μένα.

Τότε έλεγες να κρατήσουμε ζωντανό τον Παναιτωλικό, γιατί θα έρθουν καλύτερες μέρες. Νιώθεις δικαιωμένος;

Ο Σωκράτης ο Τσιάρας μας έδωσε να καταλάβουμε ότι κάτι καλό μπορεί να γίνει. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν μόνο λόγια, αλλά έγινε πράξη. Με τον ερχομό του κυρίου Κωστούλα, είδαμε πράγματα που δεν τα πιστεύαμε. Έλεγα ότι θα έρθει κάποιος που θα δώσει μερικά χρήματα για να μείνει ζωντανή η ομάδα. Να φτιάξει λίγο το χόρτο ή να βάψει ένα τοίχο. Αυτά που έφτιαξε και εξακολουθεί να φτιάχνει ο πρόεδρός μας, δεν μπορούσα να τα φανταστώ.

Τελείωσες την ποδοσφαιρική σου καριέρα στα Μουδανιά, αλλά δεν άντεξες μακριά από τον Παναιτωλικό. Γιατί;

Τα πέντε χρόνια που ήμουν στο Αγρίνιο, δημιούργησα ανθρώπινες σχέσεις και ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Το διαπίστωσα όταν έφυγα να ζήσω κοντά στους γονείς μου. Δεν περνούσα καλά στα Μουδανιά ούτε εγώ, ούτε η οικογένειά μου. Όταν έχεις περάσει πέντε χρόνια ζεστά στο Αγρίνιο, ήταν εύκολη η απόφαση να επιστρέψεις εδώ. Μόνιμα πλέον.

Την ευκαιρία επιστροφής σου την έδωσε η πρόταση του Παναιτωλικού;

Πρέπει να διευκρινίσω, ότι ο Παναιτωλικός μου είχε κάνει πρόταση να γίνω προπονητής τερματοφυλάκων, μόλις τελείωσα την καριέρα μου. Το αρνήθηκα, αλλά διαπίστωσα στη συνέχεια ότι δεν ήταν η σωστή απόφαση. Ήθελα όμως τότε να πραγματοποιήσω την επιθυμία των γονιών μου, όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο να επιστρέψω κοντά τους. Αποδείχτηκε ότι δεν ήθελε ο Θεός να γίνει. Η ομάδα μου έκανε την ίδια πρόταση και γύρισα να προπονώ τους τερματοφύλακες. Ήταν κάτι που ήθελα και αγαπώ. Είναι ένα κομμάτι ζωής.

Το Αγρίνιο έγινε το λιμάνι στο οποίο αράζει μόνιμα ο Κώστας Νικολαΐδης;
Μα ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα είμαι δημότης Αγρινίου. Είχα καταθέσει τα χαρτιά και υπογραφήκανε, οπότε πλέον ανήκω και τυπικά στο Δήμο Αγρινίου.

Φαντάζομαι πέρα από το τυπικό, είναι ουσιαστικό το ζήτημα.
Ναι, το είχαμε αποφασίσει ότι θα μείνουμε μόνιμα στο Αγρίνιο. Είναι η πόλη που αρμόζει σε μένα και στην οικογένειά μου. Με γεμίζει ως άνθρωπο, περνάμε ωραία και εγώ και η γυναίκα μου και τα παιδιά μου.

Τα πράγματα στον Παναιτωλικό δεν έχουν σχέση με ότι είχες συναντήσει όταν πρωτοήρθες.

Ο Παναιτωλικός δεν υστερεί σε τίποτα, αντιθέτως υπερτερεί σε σχέση με πολλές ομάδες της μεγάλης κατηγορίας. Στην οργάνωση, στον πρόεδρο που έχει και είναι καθαρός στο χώρο, τους ποδοσφαιριστές και τον κόσμο. Έχουμε όλα τα φόντα να διεκδικήσουμε θέση στην εξάδα. Πάντα πρέπει να βάζουμε τον πήχη ψηλά. Ανεβήκαμε στη Β’ και αν ανέβουμε στη Σούπερ Λίγκα, πάλι ψηλά πρέπει να τον βάλλουμε.

Περίμενες το καλοκαίρι ότι ως νεοφώτιστη ομάδα θα είναι σε θέση να διεκδικεί άνοδο;
Το πρωτάθλημα της Β’ δεν έχει καμία σχέση με τη Γ’ Εθνική. Είναι πολύ δύσκολο και θέλει να είσαι συνέχεια σε επαγρύπνηση. Να προσπαθείς κάθε εβδομάδα. Βλέπουμε στη βαθμολογία ότι αυτός που πάει να πέσει, με δύο νίκες διεκδικεί να μπει στην εξάδα. Είναι μια κατηγορία που διαθέτει σχεδόν ισάξιες ομάδες.

Σπάνια το σύνολο του τεχνικού τιμ ήταν ντόπιοι και όλοι παλιοί παίκτες της ομάδας. Πόσο σας βοηθάει αυτό;

Είναι θετικό, γιατί ο Γιάννης Νταλακούρας, ο Λάκης Παπαχρήστος, ο Κώστας Κωνσταντόπουλος και εγώ, έχουμε φορέσει τη φανέλα του Παναιτωλικού. Έχουμε περάσει ως ποδοσφαιριστές καλές και άσχημες στιγμές, έχουμε βιώσει τις απαιτήσεις που έχει ο κόσμος και αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Μεταξύ μας υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία που βοηθάει όλους μας να γίνουμε καλύτεροι.

Για έναν τερματοφύλακα με μεγάλη καριέρα και εμπειρία όπως εσύ, τι σημαίνει να εκπαιδεύει τερματοφύλακες;

Σημαίνει ευθύνη. Με προσοχή στις επιλογές, στην εκπαίδευση για να μην έχουν τραυματισμούς τα παιδιά και να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν όταν χρειαστεί. Και τα τέσσερα παιδιά είναι νεαρά σε ηλικία και δεν έχουν την εμπειρία της Β’ Εθνικής. Άρα χρειάζεται χρόνο, υπομονή, βοήθεια από τον κόσμο του Παναιτωλικού και στήριξη. Είναι ταλέντα και όταν ένα ταλέντο δουλεύει, μέσα από τη μάθηση έρχεται η γνώση και μέσα από τη γνώση η ωριμότητα. Δεν λείπει τίποτα από αυτά τα παιδιά παρά μόνο η ωριμότητα.

Μπορείς να σκιαγραφήσεις τα στοιχεία του καθενός;

Ο Μπαμπανιώτης είναι ένα ταλέντο όπως έδειξε στον Παναιτωλικό και στην Εθνική, αλλά είχε κάποιες άτυχες στιγμές. Πιστεύουμε σ’ αυτόν και μέσα από δουλειά και υπομονή θα δικαιωθεί και θα μας βοηθήσει. Ο Μανιάτης ήταν βασικός πέρσι στην Κόρινθο και στα παιχνίδια που έπαιξε φέτος έδειξε πως μπορεί να προσφέρει στην ομάδα. Ο Πονηρός ήρθε από ερασιτεχνική ομάδα, είχε την ατυχία πέρσι να κάνει εγχείρηση και να μείνει πίσω. Έτσι δύο χρόνια δεν είχε κανένα ματς. Του έλειπε η αγωνιστική δράση και έχασε χρόνο. Ο Αγκιλάρ ήρθε από την Ισπανία και χρειάστηκε χρόνο να μπει στην ελληνική πραγματικότητα. Έχει τα φόντα μελλοντικά να βοηθήσει τον Παναιτωλικό.

Τα λάθη του τερματοφύλακα είναι πιο εμφανή και φέτος έγιναν λάθη. Έχουν βαρύνει τα πόδια των παιδιών;

Η θέση του γκολκίπερ είναι υπεύθυνη και πολύ δύσκολη. Όταν κάνει λάθος και η ομάδα χάνει, η ευθύνη πέφτει πάνω του. Όμως οι μεγάλοι γκολκίπερ δεν είναι εκείνοι που κάνουν μια πολύ μεγάλη απόκρουση. Μεγάλοι είναι αυτοί, που όταν κάνουν ένα λάθος που στοιχίζει, το ξεπερνούν με πολύ δουλειά. Τα δικά μας παιδιά είναι πρώτη χρονιά στη Β’ Εθνική και χρειάζονται στήριξη για να ξεπερνούν πολύ γρήγορα τα λάθη που γίνονται.

Γιατί δεν υπάρχει στο ρόστερ και κάποιος πιο έμπειρος τερματοφύλακας;

Επιδιώξαμε να πάρουμε το καλοκαίρι και κάναμε συζητήσεις με κάποια παιδιά. Δεν τους άφησαν οι ομάδες τους ελεύθερους και δεν μπορέσαμε να τους πάρουμε. Υπήρχαν άλλοι ελεύθεροι, αλλά στο ποδόσφαιρο πρέπει να βλέπεις και τον χαρακτήρα. Έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί, να πάρουμε έμπειρο τερματοφύλακα, αλλά να μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Όχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία.

Ο Παναιτωλικός ήταν ανέκαθεν ομάδα έδρας. Η επίτευξη του στόχου του θα βασιστεί σ’ αυτό το όπλο;

Έτσι όπως είναι το πρόγραμμα παίζουμε στο Αγρίνιο με τον Αγροτικό Αστέρα, τον Πανσερραϊκό και τον Εθνικό. Ομάδες που διεκδικούν να μπουν στην εξάδα. Πιστεύω ότι είναι καλό που θα τις υποδεχτούμε στο Αγρίνιο και η έδρα μπορεί να παίξει ρόλο. Με αυτόν τον κόσμο που έχουμε δίπλα μας, με αυτό το πάθος που μας δίνει η έδρα μας, πιστεύω ότι αποτελεί όπλο. Από κει και πέρα πρέπει να πάρουμε και εκτός έδρας βαθμούς να ενισχύσουμε την προσπάθειά μας.

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία πια. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του Παναιτωλικού, πέραν της ισχυρής έδρας;

Όλες οι ομάδες έχουν σκαμπανεβάσματα. Είδαμε για παράδειγμα τον Εθνικό Αστέρα, που από τρίτος βρέθηκε στα Play-out. Αντίθετο δρόμο τραβάει ο Πανσερραϊκός, μετά από τόσες αποτυχίες, που τελευταία ανέβηκε ψηλά. Αν εμείς έχουμε σταθερότητα και εγρήγορση, μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας.

Υπάρχει κάποια στιγμή απ’ αυτές που έζησες στον Παναιτωλικό, που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα;

Όλα τα χρόνια που έζησα είναι σημαδιακά. Αυτό που δεν περίμενα ήταν το καλοκαίρι στην πρώτη προπόνηση που κάναμε στο EMILEON. Ένιωσα πολύ μεγάλη χαρά όταν ρυθμικά ακούστηκε το όνομά μου από τους φιλάθλους. Ένιωσα ταυτόχρονα και άβολα, αφού περίμενα να φωνάξουν και τα ονόματα του Σίνισα, του Γιάννη και των παιδιών που ανέβασαν την ομάδα. Επίσης, όταν τραυματίστηκα στα τριάντα εφτά μου και ο κόσμος μου έδωσε τόσο κουράγιο και τέτοιο κίνητρο να επανέλθω και να συνεχίσω για δύο ακόμα χρόνια το ποδόσφαιρο. Και στις δύσκολες στιγμές του Νικολαΐδη ο Αιτωλοακαρνάνας βρέθηκε κοντά του.

Τι ονειρεύεσαι, τι θέλεις να ζήσεις με τον Παναιτωλικό;

Να ζω την κάθε επιτυχία του. Αυτό που δεν έζησα από κοντά πέρσι, την άνοδο στη Β’ που τόσο πολύ θέλαμε όλοι. Θέλω να ζήσουμε φέτος ανάλογες στιγμές και να είμαι παρών. Αν όχι φέτος, όσο πιο σύντομα θέλει ο Θεός.

* Συνέντευξη στο περιοδικό της ΠΑΕ Παναιτωλικός YELLOW POWER.
** ΦΩΤΟ ΔΕΡΒΙΣΗΣ