«Από πιτσιρικάς το ήθελα»

Η… σημαία του Παναιτωλικού Μάκης Μπελεβώνης μιλάει στο gazzetta.gr για την ιστορική άνοδο και τους στόχους της ομάδας! Παράλληλα χαρακτηρίζει ονειρικό το τέλος της καριέρας του  μετά την ανανέωση του συμβολαίου του!

Θεωρείται και όχι άδικα η σημαία του Παναιτωλικού, μιας και παρότι την μεγάλη του καριέρα στην Σούπερ Λίγκα την έκανε σε Καλαμάτα και ΟΦΗ, ποτέ του δεν έκρυψε την αγάπη του για τον σύλλογο που λάτρεψε από παιδί. Ο λόγος για τον Μάκη Μπελεβώνη, τον άνθρωπο που ξεκίνησε την καριέρα του στο καμάρι του Αγρινίου, μέρος που γεννήθηκε και θα την κλείσει εκεί. Και μάλιστα με τον πλέον ιδανικό τρόπο, παίζοντας με τον αγαπημένο του Παναιτωλικό στην μεγάλη κατηγορία.
Το gazzetta.gr βρέθηκε στο Αγρίνιο για την επίσημη πρώτη των «καναρινιών» και μίλησε με τον αρχηγό της ομάδας τόσο για το παρών και το μέλλον, όσο και για το παρελθόν. Ο «Μπέλε» χαρακτήρισε το τέλος της καριέρας του ονειρικό και ευχήθηκε αυτή που η φουρνιά που ανέβασε την ομάδα στα μεγάλα σαλόνια να μείνει στην μνήμη, του κόσμου. Ενός κόσμου που βοηθάει όσο τίποτα άλλο τον Παναιτωλικό. Όσον αφορά τους στόχους, αυτός δεν είναι άλλος από την παραμονή, ενώ αναφέρθηκε και με τα καλύτερα λόγια για το κλίμα που υπάρχει, αλλά και την διοίκηση που βρίσκεται πάντα δίπλα στους παίκτες.

Μάκη υπέγραψες με τον Παναιτωλικό. Τέλος καλό όλα καλά;

«Ναι σίγουρα. Τελικά θα γίνει πραγματικότητα αυτό που ήθελα από πιτσιρικάς, να κλείσω δηλαδή την καριέρα μου στην ομάδα που αγάπησα. Δεν είχα αμφιβολία πως ο πρόεδρος θα ανανέωνε το συμβόλαιό μου και βάση της παρουσίας μου στην ομάδα και πέρσι πιστεύω ότι το δικαιούμουν, δεν μου έγινε χάρη».

Ο Παναιτωλικός έχει να παίξει στην Α’ Εθνική από τότε που είσαι ήσουν μικρό παιδί. Λογικό είναι να μην θυμάσαι κάτι, ωστόσο σίγουρα σου έχουν πει.

«Η αλήθεια είναι πως όταν ο Παναιτωλικός ήταν στην μεγάλη κατηγορία, εγώ ήμουν νεογέννητος. Αυτό όμως που ξέρω και μου έχουν πει, είναι πως οι παίκτες που κατάφεραν να πετύχουν την άνοδο, είναι γραμμένοι με χρυσά γράμματα στην ιστορία της ομάδας, αλλά και της πόλης. Ελπίζω και εύχομαι πως και εμείς θα μείνουμε στην μνήμη των οπαδών».

Όλη στο Αγρίνιο έχουν να λένε για την άνοδο και μάλιστα με τον καθαρό τρόπο που ήρθε, μιας και η ομάδα δεν έχει αναφερθεί πουθενά στα όσα συμβαίνουν με τα στημένα. Εσείς πως το ζήσατε αυτό;

«Αρχικά με τα τελευταία γεγονότα φαίνεται γιατί η ομάδα δεν ανέβαινε τόσα χρόνια. Στα όσα ακούγονται δεν θα δείτε ούτε την λέξη Παναιτωλικός, ούτε και κάποιου παίκτη της ομάδας. Αυτό φυσικά μας γεμίζει υπερηφάνεια και χαρά για όσα πετύχαμε και ξαναλέω πως δείχνει πως η επιτυχία άργησε λίγο επειδή υπήρξαν πολλά και σημαντικά εμπόδια».

Μίλησες για εμπόδια και άνοδο που αργούσε. Φέτος τι άλλαξε και τελικά ο στόχος επετεύχθη;

«Το μεγάλο μας όπλο ήταν πως δεν μας υπολόγιζε κανείς. Οι περισσότεροι έλεγαν πως το πολύ-πολύ η ομάδα να έφτανε μέχρι τα πλέι οφ. Αυτό όμως όπως είπα ήταν το δικό μας όπλο. Κάναμε και πολύ καλό ξεκίνημα στην αρχή και πήραμε φόρα για την δύσκολη συνέχεια. Στο δεύτερο γύρο με την έλευση του Τενέ συνεχίσαμε στον ίδιο ρυθμό και στο τέλος όλα πήγαν καλά».

Υπήρξε κάποια στιγμή που να φοβήθηκες πως μπορεί να χαθεί η άνοδος;

«Όχι σε καμία περίπτωση. Δεν φοβήθηκα ακόμα και όταν ο ΟΦΗ μας πλησίασε σε απόσταση αναπνοής. Τότε μάλιστα είχα βγει καιν είχα πει πως ο Παναιτωλικός θα ανέβει και πως θα πρέπει να φοβούνται για τους άλλους».

Μετά από 33 χρόνια στα μεγάλα σαλόνια. Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας;

«Το μυστικό ήταν μια λέξη με κεφαλαία γράμματα «ΟΜΑΔΑ». Στα αποδυτήρια το κλίμα ήταν εντυπωσιακό ενώ υπήρξε και διοικητική σταθερότητα. Υπήρξε ένας πρόεδρος που παρείχε τα πάντα και μια διοίκηση που ήταν δίπλα στους παίκτες. Και επίσης πολύ μεγάλο όπλο ήταν και ο κόσμος που ακολουθούσε παντού και πάντα την ομάδα. Έχοντας όλα αυτά ήταν αδύνατο να αποτύχουμε, όπως τελικά και έγινε».

Πλέον η ομάδα είναι στην Σούπερ Λίγκα. Τι να περιμένει ο κόσμος για τη νέα χρονιά;

«Να περιμένει την καθιέρωση και την καταξίωση του Παναιτωλικού στην μεγάλη κατηγορία. Ξεκινάμε προσγειωμένοι, πιστεύοντας όμως πως με το υπάρχων υλικό και τις προσθήκες που θα γίνουν, η ομάδα θα κάνει την πορεία που όλοι οι Αγρινιώτες θέλουμε».

Η πόλη πως ζει την ιστορική άνοδο;

«Το ότι η ομάδα έχει 4.000 διαρκείας χωρίς να έχει κάνει το μεταγραφικό μπαμ, αυτό το λέει όλα. Η πόλη ζει για τον Παναιτωλικό. Φυσικά και έχουν απαιτήσεις από την ομάδα, αλλά αυτό φυσικό, βλέποντας πως ο πρόεδρος κάνει τα πάντα για την ομάδα. Πραγματικά ο Παναιτωλικός είναι τρόπος ζωής για όλους του Αγρινιώτες αλλά και όλο το νομό».

Για εσένα τι είναι ο Παναιτωλικός;

«Ο Παναιτωλικός, χωρίς να υποτιμώ την Καλαμάτα και τον ΟΦΗ, όπου πέρασα όμορφες στιγμές, είναι η αρχή και το τέλος της ποδοσφαιρικής μου καριέρας. Αν έγραφα ένα σενάριο ξεκινώντας το ποδόσφαιρο, θα το έγραφα να τελειώνει όπως τώρα. Με την ομάδα που αγάπησα από μικρό παιδί και μάλιστα στην Α’ Εθνική. Πραγματικά δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ κάτι άλλο».

Αυτή η χρονιά θα είναι για εσένα η τελευταία; Και αν ναι τι περιμένεις σε προσωπικό επίπεδο;

«Σίγουρα θα είναι η τελευταία χρονιά για εμένα. Όσον αφορά τους στόχους με την ομάδα, είναι να πετύχουμε να μείνουμε στην κατηγορία και να παίξουμε όμορφο ποδόσφαιρο που θα το ευχαριστηθεί ο κόσμος. Όσον αφορά εμένα προσωπικά, θέλω να κάνω σωστή προετοιμασία, να είμαι γερός και έτοιμος να μπω και να βοηθήσω την ομάδα όταν μου ζητηθεί, κάτι που έκανα και πέρσι».

Κλείνοντας θα ήθελες κάπου να αφιερώσεις την άνοδο;

«Αυτή την άνοδο, εκτός από την οικογένειά μου τους συμπαίκτες μου και όλους του Παναιτωλικούς, την αφιερώνω στα παιδιά που ήμασταν μαζί στην ερασιτεχνική ομάδα την χρονιά 91-92. Με τα παιδιά αυτά ξεκινήσαμε μαζί και σκεφτόμασταν το πότε θα καταφέρουμε να παίξουμε με τον Παναιτωλικό στην Α’ Εθνική. Αυτοί ήταν οι: Διαμαντής, Κυριαζής, Γαλανόπουλος, Λαβράνος, Βλάχος, Φραγκούλης, Αποστολοπουλαίοι, Σαμψώνας, Αποστολάκης, Βασίλης Κουτσουπιάς και Κλιάφας. Όλοι χαίρονται όσο και εγώ γι’ αυτή την μεγάλη επιτυχία, την οποία και τους την αφιερώνω».